Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze 6 gwiazdek tego roku, lets go.
Początek (prolog?) bardzo ciężki, wzorzysty styl nie pomagał zrozumieć co się dzieje i niestety nie nastawił mnie pozytywnie. Dalej tylko wzloty i upadki, wzgórza i doliny.
Sam pomysł na historię - super. Autorka z pewnością ma bogatą wyobraźnię i może aż nadto. Miałam wrażenie, że miała całą głowę pomysłów i koniecznie wszystkie je chciała w książce umieścić, zamiast skupić się na kilku i je rozbudować. Przez to traci niestety fabuła i tracą bohaterowie.
Co do fabuły, zdecydowanie ona jest na pierwszy planie tutaj, co pozostawia bohaterów w tyle i wydają się oni czasami hmm.. jednowymiarowi? Nie widzimy jak rozwijają się między nimi relacje, stają się przyjaciółmi jak od 0 do 100. Akcja dzieje się super szybko, przeskakujemy z jednego miejsca do drugiego, aż ma się wrażenie, że wszystko przychodzi jakoś zbyt łatwo. Linia czasowa z 1812 była chyba nie do końca przemyślana, a może to po prostu zbyt mały reaserch. George zachowuje się jak współczesny (dla mnie!) chłopak, zamiast taki z IX wieku. Skarbiec z jakimiś ultra metalowymi drzwiami, które trzeba otwierać wypalając dziurę laserem??
Autorka dużo mówi nam wprost, zamiast pokazać nam to w wykreowanym świecie. 16745174 razy przypomina, że istnieje Przepowiednia, jakbyśmy mogli zapomnieć o tym po 5 zdaniach.
I chociaż oczywiście najłatwiej wytknąć to co się nie podobało, to jednak daje 3 gwiazdki zamiast 1, bo historia miała te swoje momenty: kosmiczne wieloryby, ekipa na statku Isi, scena z pleceniem włosów, test by dostać się na Aonię, scena przy klejnotach koronnych, zakończenie (chociaż brakowało mi słowa o Xaviorze, trochę został pominięty)
Podobało mi się, że zakończenie było spokojne, bez żadnych nagłych zwrotów akcji. Dzięki temu czuję, że skończyłam w pewnym sensie historię i nie czuję potrzeby czytać kolejnych części, chociaż nie wykluczam, że po nie sięgnę (przede wszystkim jeśli pojawi się nowy redaktor bo ilość literówek i błędów trochę mnie zaskoczyła).
+1 za przepiękne wydanie z boxa Illumicrate, ja kocham ładne rzeczy

Pierwsze 6 gwiazdek tego roku, lets go.
Początek (prolog?) bardzo ciężki, wzorzysty styl nie pomagał zrozumieć co się dzieje i niestety nie nastawił mnie pozytywnie. Dalej tylko wzloty i upadki, wzgórza i doliny.
Sam pomysł na historię - super. Autorka z pewnością ma bogatą wyobraźnię i może aż nadto. Miałam wrażenie, że miała całą głowę pomysłów i koniecznie wszystkie je...

Teraz już bez wątpliwości mogę powiedzieć: oto moja ulubiona część Świata Dysku!
Śmierć zmęczony byciem cóż, śmiercią. Mort, który stara się jak może a wychodzi jak wychodzi i oczywiście cudowny Pimpuś!! No i oczywiście poznawanie siebie samych po historii pełnej absurdów.
(mimo wszystko, miło też było spotkać Rincewinda (chociaż nie jestem raczej jego fanką))

Teraz już bez wątpliwości mogę powiedzieć: oto moja ulubiona część Świata Dysku!
Śmierć zmęczony byciem cóż, śmiercią. Mort, który stara się jak może a wychodzi jak wychodzi i oczywiście cudowny Pimpuś!! No i oczywiście poznawanie siebie samych po historii pełnej absurdów.
(mimo wszystko, miło też było spotkać Rincewinda (chociaż nie jestem raczej jego fanką))

Jutro zapomnę co tam się działo

Jutro zapomnę co tam się działo