Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wartka akcja, dialogi wypowiadane niczym przez kinowych bohaterów, dramatyczne zwroty akcji, miłość na wojennym tle... Wsystko to już było, ale czytając w błyskawicznym tempie Legion (inaczej się nie da) warto pamietać, że Autorka odtworzyła prawdziwą historię. Wiele wypowiedzi bohaterów (ci w przeważającej większości są prawdziwi) jest cytowana z pamiętników, o faktach historycznych nie wspominając. Warto podkreślić, że Autorka podjęła się tematu, który do dziś uchodzi za "toksyczny". Nie ma bardziej zakłamanej i splugawionej historii niż dzieje Narodowych Sił Zbrojnych czy Związku Jaszczurczego, dlatego książka, która przedstawia je w prawdziwym świetle, a do tego napisana z wprawą znamionującą znakomity warsztat, może budzić wyłącznie uznanie.

Wartka akcja, dialogi wypowiadane niczym przez kinowych bohaterów, dramatyczne zwroty akcji, miłość na wojennym tle... Wsystko to już było, ale czytając w błyskawicznym tempie Legion (inaczej się nie da) warto pamietać, że Autorka odtworzyła prawdziwą historię. Wiele wypowiedzi bohaterów (ci w przeważającej większości są prawdziwi) jest cytowana z pamiętników, o faktach...

Czyta się trudno - przewracając kolejne strony, trudno opanować wybuchy śmiechu. Ale opowieść Piaseckiego to nie wydumane dykteryjki opowiadane dla zabicia czasu. Tak rzeczywiście wyglądało Wilno po wkroczeniu Sowietów, tak rzeczywiście postrzegali świat "wyzwoliciele", którzy w komiczny sposób racjonalizowali sobie różnice między propagandą a rzeczywistością, gdzie wileńska miejska biedota mogłaby w Sowietach uchodzić za kułaków. Książka obfituje we fragmenty, które mogłyby służyć jako gotowy scenariusz do skeczy (spożywanie bananów w ramach celebracji Nowego Roku), ale jest też zapisem historii zapamiętanej przez naocznego świadka, który znał nowego okupanta jak mało kto.

Czyta się trudno - przewracając kolejne strony, trudno opanować wybuchy śmiechu. Ale opowieść Piaseckiego to nie wydumane dykteryjki opowiadane dla zabicia czasu. Tak rzeczywiście wyglądało Wilno po wkroczeniu Sowietów, tak rzeczywiście postrzegali świat "wyzwoliciele", którzy w komiczny sposób racjonalizowali sobie różnice między propagandą a rzeczywistością, gdzie...

Znakomite studium szaleństwa. Stanisław Cat-Mackiewicz metodycznie bada przypadek człowieka sowieckiego, kiedy ten uchodził za ostatni krzyk mody na zachodnich salonach. Przy bliższym spojrzeniu Cat znajduje prawidłowość: cały eksperyment prowadzony w Sowietach na żywym organizmie z udziałem milionów, które bynajmniej sobie tego nie życzyły, jest oparty na kłamstwie. Aby móc funkcjonować, trzeba kłamać. Cat-Mackiewicz pisze o Sowietach prawdę, którą dostrzega np. w sposobie traktowania liszeńców, zanim cały świat wyczyta tę samą prawdę z kolumn cyfr zamordowanych w gułagach.

Znakomite studium szaleństwa. Stanisław Cat-Mackiewicz metodycznie bada przypadek człowieka sowieckiego, kiedy ten uchodził za ostatni krzyk mody na zachodnich salonach. Przy bliższym spojrzeniu Cat znajduje prawidłowość: cały eksperyment prowadzony w Sowietach na żywym organizmie z udziałem milionów, które bynajmniej sobie tego nie życzyły, jest oparty na kłamstwie. Aby...