Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najnudniejsza ze wszystkich części. Oprócz nudnych "mentalnych pogaduszek", szczegółowe opisy dorzucania drewienek do ognika, dolewania wody do dzbanuszka z odwiecznym dylematem kawa czy herbata, opisy wydeptanego żwirku na ścieżce, tu wąska dróżka w górę, tam w dół itd. Nuda, nic się nie dzieje. "Akcja" tak się dłużyła, ze obawiałam się, że narrator nie zdoła jej zakończyć w tym tomie i zostawi do następnego, co jest najokrutniejszym rozwiązaniem! Ale udało się skończyć, na szczęście.

Najnudniejsza ze wszystkich części. Oprócz nudnych "mentalnych pogaduszek", szczegółowe opisy dorzucania drewienek do ognika, dolewania wody do dzbanuszka z odwiecznym dylematem kawa czy herbata, opisy wydeptanego żwirku na ścieżce, tu wąska dróżka w górę, tam w dół itd. Nuda, nic się nie dzieje. "Akcja" tak się dłużyła, ze obawiałam się, że narrator nie zdoła jej zakończyć...

Drugi dramat w tym zbiorze - "Gość" - jeden z najgenialniejszych tekstów, jakie czytałam!

Drugi dramat w tym zbiorze - "Gość" - jeden z najgenialniejszych tekstów, jakie czytałam!

Urocze ilustracje Joanny Rusinek sugerują, że książka to opowieść dla dzieci. Jednakże treść ewidentnie skierowana jest do nastoletniego odbiorcy, a przecież taki nie sięgnie po książkę z takimi "obrazkami". Więc.... błąd wydawnictwa! Opowieść całkiem ciekawa, piękne ilustracje, szkoda tylko, że całość niekompatybilna.

Urocze ilustracje Joanny Rusinek sugerują, że książka to opowieść dla dzieci. Jednakże treść ewidentnie skierowana jest do nastoletniego odbiorcy, a przecież taki nie sięgnie po książkę z takimi "obrazkami". Więc.... błąd wydawnictwa! Opowieść całkiem ciekawa, piękne ilustracje, szkoda tylko, że całość niekompatybilna.