Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na wstępie powiem że książka jest mało atrakcyjna. Zacznę od sposobu narracji. Autor wybrał opis z pierwszej osoby i niedoskonałości w tekście może tłumaczyć nałogami głównego bohatera. Problem w tym że nie ma w tej narracji konsekwencji. Częścią czytelnikom ze środowiska lewicowego lub nie zgadzającym się z patosem patriotycznym książka może się spodobać lecz nawet ci powinni mieć tutaj problem. Główny bohater jest kimś złym beznadziejnym (sam to przyznaje) więc jego podejście do świata jakie prezentuje w tej książce można uznać za krytykę głównego bohatera i jego światopoglądu. Kolejnym problemem są niezliczone powróżeń gdyby ich nie było można by skrócić książkę o 1/3. Podziwiam korektora bo za pewne płakał jak czytał. Nie mam zamiaru się pastwić nad tą pozycją dalej. Generalnie osoby lubiące bełkot i nowomowę będę zadowoleni. Ludzi o poglądach konserwatywnych będzie ten tytuł irytować chyba że podejmą go jako krytyka z ust osoby upadłej.

Nie mam problemu z krytyką patosu patriotycznego lecz ta książka jest bardzo słabo napisana. Nagrody jakie uzyskała są podyktowane jedynie linią polityczną pewnych grup.

Na wstępie powiem że książka jest mało atrakcyjna. Zacznę od sposobu narracji. Autor wybrał opis z pierwszej osoby i niedoskonałości w tekście może tłumaczyć nałogami głównego bohatera. Problem w tym że nie ma w tej narracji konsekwencji. Częścią czytelnikom ze środowiska lewicowego lub nie zgadzającym się z patosem patriotycznym książka może się spodobać lecz nawet ci...

Bardzo fajna książka do poczytania. Dobre pomysły napisana na poziomie. Skończyć ją można w dwa wieczory, przez kolejne strony człowiek nie widzi jak szybko dociera do ostatniej strony. Jednak zakończenia 2-ch opowiadań nieco mnie rozczarowało. Nie widzę też tu jakieś świeżości. Jeśli lubicie pozostałe opowiadania Pilipiuka to na pewno się nie rozczarujecie a jeśli nie jeszcze niczego nie czytaliście proponuje zacząć od innych książek. Mimo, iż są to opowiadania to pewne cechy osobowości bohatera (Kordeckiego tam mało więc mówię o Robercie) mogą nie być jasne, ale to moja opinia.

Bardzo fajna książka do poczytania. Dobre pomysły napisana na poziomie. Skończyć ją można w dwa wieczory, przez kolejne strony człowiek nie widzi jak szybko dociera do ostatniej strony. Jednak zakończenia 2-ch opowiadań nieco mnie rozczarowało. Nie widzę też tu jakieś świeżości. Jeśli lubicie pozostałe opowiadania Pilipiuka to na pewno się nie rozczarujecie a jeśli nie...

Ciężko tu coś napisać. Osobiście może trochę przesadziłem z oceną, ale jestem w pewien sposób emocjonalnie związany z tym bohaterem i uważam, że takich książek powinno być więcej. Miło, że autor nie pokazuje bohaterów jako nieskazitelnych rycerzy na białych koniach. Czasami książka trochę się dłuży co nieco denerwuje.

Książka oparta na faktach i przez to ostatnie rozdziały, jeszcze przed przeczytaniem napawają smutkiem bo wiadomo jak to się skończy.

Mimo drobnych niedoskonałości, bardzo dziękuje Jackowi Komudzie za tą książkę uważam, że powinna trafić do kanonu lektur szkolnych.

Polecam

Ciężko tu coś napisać. Osobiście może trochę przesadziłem z oceną, ale jestem w pewien sposób emocjonalnie związany z tym bohaterem i uważam, że takich książek powinno być więcej. Miło, że autor nie pokazuje bohaterów jako nieskazitelnych rycerzy na białych koniach. Czasami książka trochę się dłuży co nieco denerwuje.

Książka oparta na faktach i przez to ostatnie...