Wilcze Leże

Moja druga próba podejścia do twórczości autora. Tym razem wciągnął ;). Opowiadania: "Cmentarzysko marzeń", "Wilcze leże", "List z wysokich gór" przejmują. Przejmują magicznym realizmem, nostalgią, wtrętami o samotności, miłości, nadziejach, oczekiwaniu. Wszechstronne tematy. Barwne snucie opowieści. Chwilami surowe sprawozdania z miejsca zdarzenia. Dla mnie: interesujący wachlarz, wciąga w opowiadaną historię, pochłania.
Ta książka przekonała mnie. Sięgnę po kolejne utwory na pewno!

Moja druga próba podejścia do twórczości autora. Tym razem wciągnął ;). Opowiadania: "Cmentarzysko marzeń", "Wilcze leże", "List z wysokich gór" przejmują. Przejmują magicznym realizmem, nostalgią, wtrętami o samotności, miłości, nadziejach, oczekiwaniu. Wszechstronne tematy. Barwne snucie opowieści. Chwilami surowe sprawozdania z miejsca zdarzenia. Dla mnie: interesujący...

Jest spoko, raczej mnie nie zachwyciło. Ma kilka fajnych opowiadań, ale raczej w pamięci mi nie zapadną.

Jest spoko, raczej mnie nie zachwyciło. Ma kilka fajnych opowiadań, ale raczej w pamięci mi nie zapadną.

Kilka opowiadań i każde inne. Jedne podobały mi się bardziej, inne mniej. Nie jest to jakaś nowość, to najlepszy sposób, by poznać autora. Ja twórczość Pilipiuka lubię i czytam.
Polecam jeśli ktoś się waha.

Kilka opowiadań i każde inne. Jedne podobały mi się bardziej, inne mniej. Nie jest to jakaś nowość, to najlepszy sposób, by poznać autora. Ja twórczość Pilipiuka lubię i czytam.
Polecam jeśli ktoś się waha.

Bardzo zgrabne opowiadania z historią w tle i wyrazistymi bohaterami. Wprost fantastyczne ;)

Bardzo zgrabne opowiadania z historią w tle i wyrazistymi bohaterami. Wprost fantastyczne ;)

Po lekturze Pilipiuka zawsze jestem usatysfakcjonowany. Inteligentne przemycanie wiedzy historycznej w bardzo wciągających opowiadaniach to wizytówka Andrzeja Pilipiuka. Jedyne czego mógłbym się czepić to to, że niektóre opowiadania mogłyby być bardziej rozbudowane. Ale to szczegół.
Gorąco polecam ten zbiór opowiadań jak i inne tego autora.

Po lekturze Pilipiuka zawsze jestem usatysfakcjonowany. Inteligentne przemycanie wiedzy historycznej w bardzo wciągających opowiadaniach to wizytówka Andrzeja Pilipiuka. Jedyne czego mógłbym się czepić to to, że niektóre opowiadania mogłyby być bardziej rozbudowane. Ale to szczegół.
Gorąco polecam ten zbiór opowiadań jak i inne tego autora.

Kolejne losy moich ulubionych bohaterów. Autor w świetnej formie.

Kolejne losy moich ulubionych bohaterów. Autor w świetnej formie.

💀Nie spodziewałam się, że jest to zbiór opowiadań. Raczej ich nie lubię, ale dałam książce szansę. Okazało się, że to zdecydowanie przyjemny, prosty w czytaniu zbiór - sprasowana fabuła, dodatki historii oraz kryminału, krótkie formy, które treścią skojarzyły mi się z mieszanką Dana Browna i Wiedźmina 🐺
💀Bardzo podobało mi się wprowadzenie kilku postaci, ale też różnorodność opowiadań oraz mieszanie tego co realne z tym, co fantastyczne. Do tego super elementem jest wplątanie wątków postaci i wydarzeń historycznych też z Polski.
💀Został niedosyt i zachwyt nad ilustracjami, została też wypoczęta głowa by sięgnąć po cięższy kaliber lektur.

💀Nie spodziewałam się, że jest to zbiór opowiadań. Raczej ich nie lubię, ale dałam książce szansę. Okazało się, że to zdecydowanie przyjemny, prosty w czytaniu zbiór - sprasowana fabuła, dodatki historii oraz kryminału, krótkie formy, które treścią skojarzyły mi się z mieszanką Dana Browna i Wiedźmina 🐺
💀Bardzo podobało mi się wprowadzenie kilku postaci, ale też...

Wiele bardzo dobrych opowiadań. Aż trudno wybrać ulubione. Chociaż chyba postawiłabym na "Samobójstwo na Maślicach".

Niedawno przeczytałam w internecie o tym, że powstawała książka "Drugie wakacje szatana" i opowiadanie z tego zbiorku jeszcze bardziej zasmuciło mnie, że nie będzie mi nigdy dane tego przeczytać. W tym opowiadaniu jednak strasznie spodobał mi się motyw cmentarzyska marzeń. Aż by się chciało zobaczyć takie własne i podumać nad tym wszystkim!

I chwała za pozbycie się Marty! Tak miałam jej dość, a Magda jest super. Chociaż dobór imion może lekko kiepski, bo takie podobne.

Kocham Roberta, a opowiadanie z tą lalką mnie powaliło na ziemię po prostu! xD

Wiele bardzo dobrych opowiadań. Aż trudno wybrać ulubione. Chociaż chyba postawiłabym na "Samobójstwo na Maślicach".

Niedawno przeczytałam w internecie o tym, że powstawała książka "Drugie wakacje szatana" i opowiadanie z tego zbiorku jeszcze bardziej zasmuciło mnie, że nie będzie mi nigdy dane tego przeczytać. W tym opowiadaniu jednak strasznie spodobał mi się motyw...

Klasyka Pilipiuka polecam jak zresztą każda Jego książkę

Klasyka Pilipiuka polecam jak zresztą każda Jego książkę

Praktycznie każde opowiadanie trzyma równy, dobry poziom. Wg mojej opinii tom lepszy niż poprzedni ( Litr ciekłego ołowiu), ale wiadomo, to odczucie subiektywne. W dalszym ciągu czyta się w miarę szybko i lekko. Najlepsze opowiadanie to oczywiście jak u Pilipiuka tytułowe - mix fantastyki i historii :) ale również ciekawie napisane opowiadanie "Cmentarzysko Marzeń".

Praktycznie każde opowiadanie trzyma równy, dobry poziom. Wg mojej opinii tom lepszy niż poprzedni ( Litr ciekłego ołowiu), ale wiadomo, to odczucie subiektywne. W dalszym ciągu czyta się w miarę szybko i lekko. Najlepsze opowiadanie to oczywiście jak u Pilipiuka tytułowe - mix fantastyki i historii :) ale również ciekawie napisane opowiadanie "Cmentarzysko Marzeń".