Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Memory Almost Full” to przyjemna i lekka powieść o zagadkach, przyjaźni oraz miłości. Julia Biel sprawia, że czytelnik rozsiada się wygodnie w fotelu i czuje komfort książki tylko po to, by zaraz wstać z niego i wykrzyczeć jedno, wielkie „CO?!”.

Historia z początku wydaje się dość tajemnicza. Mamy dwa punkty widzenia, które zdają się nie mieć ze sobą nic wspólnego.

Bohaterowie są sympatyczni i ciężko ich nie polubić. Ich dialogi są zabawne i rozczulające, przedstawiają najczęściej codzienne sprawy.

Problem mam z romansem, który niestety zaczął się dość chaotycznie. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie ta obsesyjność, a kolokwialnie mówiąc „ślinienie się na czyjś widok”. Wychodzi to trochę nierealistycznie.

Wiele się nie dzieje, w zasadzie, gdy spływa na nas największy zwrot akcji to niczego takiego się nie spodziewamy. Mimo braku żwawej akcji, książkę czyta się bardzo szybko.

Polecam jako lekką młodzieżówkę dla fanów komfortowej fantastyki oraz zagadek!🕵🏻

„Memory Almost Full” to przyjemna i lekka powieść o zagadkach, przyjaźni oraz miłości. Julia Biel sprawia, że czytelnik rozsiada się wygodnie w fotelu i czuje komfort książki tylko po to, by zaraz wstać z niego i wykrzyczeć jedno, wielkie „CO?!”.

Historia z początku wydaje się dość tajemn...

Rozwiń Zwiń

4.5/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Ta seria zajęła jedno z lepszych miejsc w moim prywatnym, komfortowym rankingu. Przez cały „Ostatni gambit” dobrze się bawiłam!

Było mnóstwo momentów, które musiałam koniecznie oznaczyć jako podpowiedzi do rozwiązywania zagadek. Przyniosło to efekty, bo większość zwrotów akcji zdołałam przewidzieć, co było satysfakcjonujące i jednocześnie niezbyt łatwe.

Kolejnym plusem książki są oczywiście bracia Hawthorne, którzy nie przestają zaskakiwać. Tej części mogę zarzucić tylko pogorszenie wizerunku kochanego Graysona.

W całą akcję zostaje wciągnięta jedna postać, która odgrywa dziewczynę w opałach. Zamiast jej wszystkich monologów, autorka mogła skrócić to do „Patrzcie i współczujcie mi! Jestem taka biedna i samotna, a do tego wy nie macie prawdziwych problemów - to ja jestem tą najbardziej skrzywdzoną!”.

Gdyby to jeszcze była tylko charakterystyka postaci, to może obyłoby się bez ofiar. Natomiast zirytował mnie fakt, że wpływało to na innych bohaterów, a w szczególności na Graysona, któremu mózg musiał ulecieć w pierwszych rozdziałach.

Za to, można zauważyć dobry rozwój postaci u Avery. Jest to jedna z najbardziej przyjemnych bohaterek, jakie poznałam!

Jak się domyślacie, nie było nudy w tej książce. Nawet nie wiem kiedy tak szybko zdążyła mi minąć! Jestem zachwycona podwyższeniem stawki oraz zakończeniem tej trylogii.

Polecam! Jeśli lubicie młodzieżówki z zagadkami, to jest to lektura warta uwagi!

4.5/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Ta seria zajęła jedno z lepszych miejsc w moim prywatnym, komfortowym rankingu. Przez cały „Ostatni gambit” dobrze się bawiłam!

Było mnóstwo momentów, które musiałam koniecznie oznaczyć jako podpowiedzi do rozwiązywania zagadek. Przyniosło to efekty, bo większość zwrotów ak...

Rozwiń Zwiń