„Naznaczone złotem” są przerażające na wielu poziomach. Główna bohaterka Deka miała nieszczęście urodzić się w krainie, w której mężczyźni sprawują władzę totalną w każdej dziedzinie życia. Powszechny kult boga Oyomo to podrasowana wersja radykalnego islamu. Kobiety nie mają żadnych praw, po ukończeniu szesnastu lat nie mogą wychodzić z domu bez mężczyzny, muszą zakrywać twarz, ich jedynym przeznaczeniem jest służyć mężczyznom. Testem, czy dziewczyna nadaje się do życia, jest Rytuał Czystości, podczas którego sprawdza się, czy jej krew jest czerwona. Jeśli będzie innego koloru, czeka ją śmierć. Brzmi strasznie, prawda? Witajcie w Oterze.

Namina Forna ubrała piekło kobiet w kostium fantasy, dopisała jego genezę i stworzyła nową mitologię. W ten sposób powstała niezwykle aktualna powieść, którą bez trudu można przełożyć na rzeczywistość. Porusza ona tematy bliskie niemal wszystkim kobietom, niezależnie od koloru skóry, miejsca zamieszkania czy statusu społecznego: systemową przemoc, ograniczenie wolności i prawa decydowania o sobie. Każdą z nas przecież spotkała taka czy inna forma przemocy. Sądzę też, że autorka czerpała z własnego doświadczenia – ciemnoskórej dziewczyny w białej rasistowskiej Ameryce. Właśnie dlatego ta książka dotyka do żywego, a jej czytanie momentami jest zwyczajnie bolesne.

Świat, w którym rozgrywa się akcja, to niebezpieczne miejsce. Po zmierzchu wychodzą krzykacze śmierci. Swoim upiornym wrzaskiem doprowadzają do wewnętrznego krwotoku u ludzi znajdujących się w pobliżu. Ich liczebność niebezpiecznie wzrasta, więc cesarz postanawia rzucić przeciwko nim armię złożoną z innych potworów: to znaczy tych, które za potwory uznają mężczyźni. Należy do nich główna bohaterka, przeklęta potomkini starodawnych demonic. Na zlecenie władcy z całego kraju są zwożone do stolicy dziewczyny podobne do Deki – nadzwyczaj silne, prawie nieśmiertelne, krwawiące złotą krwią. Są szkolone w walce, poddawane brutalnym próbom i okrutnym karom, traktowane jak nieludzkie stworzenia. Autorka co prawda nie zarzuca czytelnika na każdej stronie szczegółami tortur, niemniej nawet szczątkowe opisy działają na wyobraźnię i przyprawiają o ciarki.

Forna napisała solidną warsztatowo, wciągającą i wartościową powieść. Nie będziecie żałować czasu spędzonego na lekturze, bo pomijając ważny wymiar społeczny, jest to po prostu dobra fantastyka. Dostaniecie w niej dynamiczną bohaterkę o wyjątkowych zdolnościach, wielowarstwową intrygę, ciekawie wykreowany świat, złożoną akcję i bardzo dużo napięcia. Jedna z lepszych książek, jakie czytałam.

Ewa Jemioł