Niezwykła opowieść o powszednim życiu na poleskiej wsi, Hrywda. Autorka przedstawia codzienne blaski i cienie takiego bytowania, mocną kreską rysując ciemnotę i zacofanie chłopów, którzy nie potrafią żyć w zgodzie ani ze sobą ani z innymi. Rytm życia dyktują pory roku, odwieczny obyczaj, wiara i zabobon, splecione w nienaruszalny porządek rzeczy. W te wręcz egzotyczne dziś opisy wplata się dramat głównego bohatera zakochanego w dziewczynie o nieodpowiednim statusie materialnym i społecznym. Mężczyzna nie potrafi wziąć życia w swe ręce, co prowadzi do katastrofy moralnej i psychicznej. Niezwykłe połączenie realizmu i bajkowości.