Fragment powieści:
Jakkolwiek radca Malawski przekonany był silnie, że raz powzięte postanowienie przeprowadza zawsze z konsekwencyą żelazną, jednak w sprawie tak ważnej jak małżeństwo, odstąpił widocznie od swej zasady.
Gdy wszedł do swego cichego i czystego mieszkania, obejrzał wszystkie kąty, sprawdził czy wszystkie drobnostki rozstawione na stolikach, komodzie, biurku, są na swem miejscu, i znalazł wszystko w porządku, dopiero pojął ogrom niebezpieczeństwa na jakie będzie narażony jego spokój, systematyczność i porządek mieszkania, gdy tu wejdzie kobieta z pewnemi, chociażby bardzo ograniczonemi prawami współmieszkanki i posiadająca serwitut używalności na jego meblach.
Ta myśl zasępiła jego zwykle pogodny i skłonny do wesołości humor i już nasunęła pewne wątpliwości. A gdy w pokoju jadalnym zasiadł przy stole, i Antoniowa w miękkich pantoflach, stąpając cicho, przyniosła mu talerz zupy, w miarę napełniony, z właściwą temperaturą; radca zrozumiał, że z chwilą, gdy dozwoli by naprzeciw niego usiadła, młoda, trzepocząca się kobieta, ona swą obecnością i paplaniem zepsuje mu apetyt, harmonię pokoju, porządek obiadu.