Każde z opowiadań zamieszczonych w tomie Mur może być traktowane jako prolegomena do późniejszych dzieł filozoficznych autora tematyka wolności, odpowiedzialności, poczucia bezsensu została tu podana w bardzo przystępnej formule. Jednakże nie wolno zapominać, iż Sartre tworzył prozę o ambicjach artystycznych. Mur świetnie uprzytamnia, na czym owe ambicje się zasadzały. A zasadzały się na tworzeniu literatury o człowieku ścierającym się z problemem egzystencji, która albo go przerasta, albo mu ciąży.