Życie prywatne elit artystycznych Drugiej Rzeczypospolitej

Zupełnie nie rozumiem dlaczego tak wiele osób porównuje tę książkę z "Pudelkiem" i innymi portalami plotkarskimi - plotka przecież to zupełnie coś innego niż fakty. A o dziwacznym życiu artystów, prawdziwym bez wątpienia, wiemy z licznych źródeł. Nie jest tajemnicą dla nikogo kto interesuje się historią, literaturą i sztuką , że najczęściej, najwspanialsze dzieła tworzyły osoby, które mówiąc bardzo eufemistycznie miały "pewne" problemy, a mówiąc dosadnie były często kompletnymi degeneratami (alkoholicy, seksoholicy, narkomani, skrajni neurotycy i egoiści, zboczeńcy rożnego typu i krótko mówiąc ludzie z przeróżnymi zaburzeniami. Zdarzali się przecież nawet mordercy...). I wiemy o tych różnościach m.in. również z ich pamiętników. Pamiętam gdy jeszcze jako nastolatka przeczytałam wspomnienia Artura Rubinsteina - niektórych , co pikantniejszych szczegółów po prostu nie zrozumiałam...

Ogromną zaleta książki jest "lekki, łatwy i przyjemny" język, który spowoduje, że jej odbiór może być atrakcyjny również dla osób niespecjalnie historią zainteresowanych. Barwny obraz II RP: kawiarnie, kluby, kabarety, teatry, rewie. Plejada oryginalnych, nietuzinkowych, często dziwacznych, ale dzięki temu ciekawych postaci: Fryderyk Jarosy (Polak z wyboru), Franz Fiszer (który był inspiracją do stworzenia przez Jana Brzechwę postaci pana Kleksa), Szczepko i Tońko ("lwowskie batiary" - mało kto z młodzieży zna obecnie te postacie), Jan Kiepura (dla większości teraz to już jedynie "Brunetki, blondynki, ja wszystkie was dziewczynki", a warto wiedzieć chociaż ciut więcej...), Adolf Dymsza (który miłośnik przedwojennej komedii wie, że zeszmacił się najpierw podczas II wojny współpracując z okupantem, a potem po raz drugi po wojnie "romansując" z komunistami), Artur Rubinstein (w ogóle bardzo rzadko dziś wspominany, a kiedyś postać z samego firmamentu), Bruno Schultz (tragiczna postać z tragiczną historią), Igo Sym (kolaborant, który poniósł zasłużoną karę), Witkacy ( genialny dziwoląg - zawsze się zastanawiałam co takiego zobaczył w Rosji podczas rewolucji...), Hanka Ordonówna, Tadeusz Dołęga-Mostowicz,Karol Szymanowski,Boy-Żeleński i Irena Krzywicka (ci dwoje przeniesieni w dzisiejsze czasy mogliby się tu, jak podejrzewam, całkiem nieźle czuć), Jan Lechoń, Stanisław Iwaszkiewicz, cała rodzina Kossaków (oprócz znanych wszystkim "Marii i Magdaleny" oraz Wojciecha, również Zofia Kossak-Szczucka, córka Magdaleny - Teresa oraz Simona Kossak) i inni.
Oczywiście nie jest to jakaś niesamowicie bogata praca historyczna, ale raczej lekka książeczka popularyzatorska. I dobrze. Kto jest ciekawy bardziej wnikliwych opracowań - mnóstwo tego, tylko wybierać. Jednak takie lekkie, łatwo przyswajalne pozycje są również bardzo potrzebne. Dla zamiłowanych czytelników oraz osób zainteresowanych historią - jako mała "odskocznia" od poważnych opracowań, dla głąbów - jako bez wysiłku, niejako przypadkiem, przyswajalne źródło jakiejś, może niewielkiej, ale jednak wiedzy. Wśród tych wszystkich skandali i smakowitych, a gorszących szczegółów, trochę informacji o tych postaciach może w głowie zostanie? Przecież historia to nie tylko wielka polityka i wielcy ludzie. To czasami całkiem mali ludzie, którzy przypadkowo obdarowani przez naturę wielkim talentem zamiast zapaść się, jak miliony innych, w otchłań zapomnienia na zawsze z nami pozostają...

Zupełnie nie rozumiem dlaczego tak wiele osób porównuje tę książkę z "Pudelkiem" i innymi portalami plotkarskimi - plotka przecież to zupełnie coś innego niż fakty. A o dziwacznym życiu artystów, prawdziwym bez wątpienia, wiemy z licznych źródeł. Nie jest tajemnicą dla nikogo kto interesuje się historią, literaturą i sztuką , że najczęściej, najwspanialsze dzieła tworzyły...

Niegdyś okres Drugiej Rzeczypospolitej nie jawił mi się zbyt ciekawie. Z czasem, gdy zaczęłam poszerzać wiedzę na temat tego okresu, odnosząc się nie tylko do sytuacji politycznej, ale też społecznej, obyczajowej, naukowej czy artystycznej zaczęłam inaczej postrzegać ten krótki okres odbudowy państwowości. Chętnie więc sięgnęłam i po to opracowanie. Sięgnęłam i nie zawiodłam się. Nie brakuje tu bowiem ciekawostek z życia elit artystycznych, czasem szokujących, niewiarygodnych, czasem budzących lekki uśmiech na twarzy. Jedno jest pewne, sposób, w jaki Autor przybliża osoby i zdarzenia na pewno nie jest nudny.

Niegdyś okres Drugiej Rzeczypospolitej nie jawił mi się zbyt ciekawie. Z czasem, gdy zaczęłam poszerzać wiedzę na temat tego okresu, odnosząc się nie tylko do sytuacji politycznej, ale też społecznej, obyczajowej, naukowej czy artystycznej zaczęłam inaczej postrzegać ten krótki okres odbudowy państwowości. Chętnie więc sięgnęłam i po to opracowanie. Sięgnęłam i nie...

Nie posiadam zbyt dużej wiedzy historycznej, jednak coraz bardziej zaczynam interesować się wydarzeniami, które wydarzyły się w przeszłości. Dwudziestolecie międzywojenne jest krótkim, ale niezwykle dynamicznym okresem, więc zwraca bardziej moją uwagę.
Wiele zaczęło się zmieniać w kraju po odzyskaniu niepodległości. W kulturze nastąpiła swoboda oraz szybko rozwój w różnych jej dziedzinach. Posiadamy wiele barwnych postaci z tamtego okresu, znanych współcześnie. I myślę, że warto znać ich mocne i słabe strony oraz zwyczaje z codziennego życia. Pokazuje to, że nie są tylko autorami lektur szkolnych czy nazwiskami na dawnych afiszach, ale również zwykłymi ludźmi.
Książkę czytało mi się łatwo i szybko. Czasem faktycznie czytało się ją jak portal plotkarski - kto z kim sypia i gdzie jada. Jednak można się z niej dowiedzieć również kilka ciekawych rzeczy i gdyby ta wiedza była przekazywana w szkole to możliwe, że młodzież dużo chętniej sięgałaby po uznane utwory, widząc ich ciekawe umiejscowienie.

Nie posiadam zbyt dużej wiedzy historycznej, jednak coraz bardziej zaczynam interesować się wydarzeniami, które wydarzyły się w przeszłości. Dwudziestolecie międzywojenne jest krótkim, ale niezwykle dynamicznym okresem, więc zwraca bardziej moją uwagę.
Wiele zaczęło się zmieniać w kraju po odzyskaniu niepodległości. W kulturze nastąpiła swoboda oraz szybko rozwój w różnych...

Książka skradła mi serce, gdyż uwielbiam dwudziestolecie międzywojenne. Poznawanie życia wielkich osobowości, tworzących wspaniałe dzieła i utwory, rozwijających kulturę w naszym kraju w owym czasie, to dla mnie wielka przyjemność. Książkę czyta się lekko i szybko.

Książka skradła mi serce, gdyż uwielbiam dwudziestolecie międzywojenne. Poznawanie życia wielkich osobowości, tworzących wspaniałe dzieła i utwory, rozwijających kulturę w naszym kraju w owym czasie, to dla mnie wielka przyjemność. Książkę czyta się lekko i szybko.

Tak, może i ta książka jest pewnego rodzaju Pudelkiem czy Pantofelkiem (nawiązując do innych recenzji), ale uważam, że to nie lada sztuka pisać w ten sposób o postaciach, które znamy z NUDNYCH lekcji polskiego czy historii. Gdyby połowa tych faktów była wspomniana w szkole, może artyści nie wydawaliby się takimi pomnikami od spiżu trwalszymi a (nie)zwykłymi ludźmi, z pasjami, problemami, słabościami. Bardzo lubię książki dotyczące tego okresu historii Polski. Czyta się lekko. Polecam.

Tak, może i ta książka jest pewnego rodzaju Pudelkiem czy Pantofelkiem (nawiązując do innych recenzji), ale uważam, że to nie lada sztuka pisać w ten sposób o postaciach, które znamy z NUDNYCH lekcji polskiego czy historii. Gdyby połowa tych faktów była wspomniana w szkole, może artyści nie wydawaliby się takimi pomnikami od spiżu trwalszymi a (nie)zwykłymi ludźmi, z...

Ordonka, Kossakowie, Pawlikowska-Jasnorzewska, Tuwim (mój ukochany zresztą poeta), Lechoń, Witkacy, Stryjeńska i inni.....kto nie zna tych nazwisk? Kto choćby raz o nich nie słyszał? A może warto poznać choć trochę ich słabości, mocne strony, ułamek życia prywatnego, by móc zrozumieć ich wybory, twórczość?.... Iwaszkiewicz byl spokrewniony z Karolem Szymanowskim, ojciec Witkacego i Józef Piłsudski byli ciotecznymi braćmi,a Witkacy w mundurze carskiego oficera - . Nazwiska magiczne, często tragiczne. Nie zawsze było kolorowo, nie zawsze tak wspaniale,jak nam się wydaje.

Ordonka, Kossakowie, Pawlikowska-Jasnorzewska, Tuwim (mój ukochany zresztą poeta), Lechoń, Witkacy, Stryjeńska i inni.....kto nie zna tych nazwisk? Kto choćby raz o nich nie słyszał? A może warto poznać choć trochę ich słabości, mocne strony, ułamek życia prywatnego, by móc zrozumieć ich wybory, twórczość?.... Iwaszkiewicz byl spokrewniony z Karolem Szymanowskim, ojciec...

Życie prywatne elit artystycznych Drugiej Rzeczypospolitej
Sławomir Koper Bardzo wartościowa pozycja dla interesujących się Polską międzywojenną oraz skandalami i skandalikami. Czyta się bardzo lekko.

Życie prywatne elit artystycznych Drugiej Rzeczypospolitej
Sławomir Koper Bardzo wartościowa pozycja dla interesujących się Polską międzywojenną oraz skandalami i skandalikami. Czyta się bardzo lekko.

Sławomir Koper z wykształcenia jest historykiem. Pisze dużo, głównie książki popularnonaukowe, które cieszą się ogromną popularnością. Autor pisze swoje teksty z ogromnym zapałem, sięga po ciekawą tematykę, a do tego posługuje się bardzo przyjemnym językiem. Wie, jak przyciągnąć czytelników do swoich książek, jak zainteresować historią różnych epok.

Sławomir Koper z wykształcenia jest historykiem. Pisze dużo, głównie książki popularnonaukowe, które cieszą się ogromną popularnością. Autor pisze swoje teksty z ogromnym zapałem, sięga po ciekawą tematykę, a do tego posługuje się bardzo przyjemnym językiem. Wie, jak przyciągnąć czytelników do swoich książek, jak zainteresować historią różnych epok.

Lekka, łatwa i przyjemna. Gdybym tylko miała lepszą pamięć do zapamiętywania tych wszystkich ciekawostek...

Lekka, łatwa i przyjemna. Gdybym tylko miała lepszą pamięć do zapamiętywania tych wszystkich ciekawostek...

No fajnie się bawiłam, nie mogłam się oderwać od książki, pisana fajnym stylem.

No fajnie się bawiłam, nie mogłam się oderwać od książki, pisana fajnym stylem.