Zgodnie z planem

Dobry pomysł na książkę, dobra realizacja i zakończenie. Dosłownie "Zgodnie z planem".

Poza tym, jak większość Pań, mam słabość do Jacka Reachera. Siła, wysokie morale, poczucie sprawiedliwości, kultura osobista i inteligencja czyni go bowiem ucieleśnieniem marzeń każdej kobiety.

Gdybym kiedyś znalazła się w sytuacji zagrożenia, chciałabym, aby to właśnie on przechodził w pobliżu.

Dobry pomysł na książkę, dobra realizacja i zakończenie. Dosłownie "Zgodnie z planem".

Poza tym, jak większość Pań, mam słabość do Jacka Reachera. Siła, wysokie morale, poczucie sprawiedliwości, kultura osobista i inteligencja czyni go bowiem ucieleśnieniem marzeń każdej kobiety.

Gdybym kiedyś znalazła się w sytuacji zagrożenia, chciałabym, aby to właśnie on...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra. Jak zawsze. Chociaż tym razem Jack ratuje świat inaczej.

Bardzo dobra. Jak zawsze. Chociaż tym razem Jack ratuje świat inaczej.

Pokaż mimo to

nie, żeby zaraz literacki nobel, ale bardzo dobre czytadło. Szczególnie ujęło mnie, że autor, jak to często bywa w powieściach seryjnych, nie wypełnia połowy książki cytatami z poprzednich -jak np. Martin.

nie, żeby zaraz literacki nobel, ale bardzo dobre czytadło. Szczególnie ujęło mnie, że autor, jak to często bywa w powieściach seryjnych, nie wypełnia połowy książki cytatami z poprzednich -jak np. Martin.

Pokaż mimo to

Lee Child i jego bohater Jack Reacher nie zawodzą. Lubię książki, które „same się czytają”. Nie wiesz kiedy, a to już połowa, a za chwilę koniec. Tego typu książki mają dostarczyć mi rozrywki i relaksu, a to się w pełni udało.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, walka o wpływy dwóch konkurencyjnych gangów;
- bezwzględność gangsterów: lichwa, haracze i wymuszenia;
- bohater którego się lubi: wyczulony na krzywdę bezbronnych, szarmancki; gotów nieść pomoc pokrzywdzonym, nie przechodzi obojętnie obok potrzebujących;
- tym razem Reacher jest bezwzględny, mnóstwo krwi, trup pada na każdym kroku, dla odmiany mało analiz, dociekań, dochodzenia, od razu pełny ogień;
- akcja wartka i dynamiczna, chociaż trochę przewidywalna;
- skojarzenia z JC. Van Dammem, S. Stallonem, S. Seagalem, Ch. Norrisem gdzie bohater samotnie (lub z niewielką pomocą) walczy z armią przeciwników;
- pomimo, że historia mało wiarygodna wydaje się całkiem możliwa;
- pokazanie problemu kolejnego zadłużania się, żeby spłacić poprzednie długi;
- bezduszność systemu opieki zdrowotnej i ubezpieczeń jak zwykle poraża;
- wskazanie, że kary za przestępstwa są zdecydowanie zbyt niskie do popełnianych czynów.
Minus:
- miejscami może aż za dużo brutalności, krwi i trupów, jak na Reacher’a.
Ogółem książka bardzo dobra.

Lee Child i jego bohater Jack Reacher nie zawodzą. Lubię książki, które „same się czytają”. Nie wiesz kiedy, a to już połowa, a za chwilę koniec. Tego typu książki mają dostarczyć mi rozrywki i relaksu, a to się w pełni udało.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, walka o wpływy dwóch konkurencyjnych gangów;
- bezwzględność gangsterów: lichwa, haracze i wymuszenia;
- bohater...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Wszedł do autobusu człowiek z liściem na głowie" ;) Ja wchodzę za każdym razem do autobus, pociągu, samochodu z Jackiem i mimo że Child gra wciąż tę samą znaną mi melodię, to nie mogę przestać jej słuchać... przepraszam, czytać :) Po prostu, lubię to!

"Wszedł do autobusu człowiek z liściem na głowie" ;) Ja wchodzę za każdym razem do autobus, pociągu, samochodu z Jackiem i mimo że Child gra wciąż tę samą znaną mi melodię, to nie mogę przestać jej słuchać... przepraszam, czytać :) Po prostu, lubię to!

Pokaż mimo to

Niestety, to jest chyba najgorsza książka z tej serii. Czytając miałam wrażenie, że akcja jest jakaś taka sztuczna i na siłę, a do tego brakowało wyrazistych postaci drugoplanowych.

Niestety, to jest chyba najgorsza książka z tej serii. Czytając miałam wrażenie, że akcja jest jakaś taka sztuczna i na siłę, a do tego brakowało wyrazistych postaci drugoplanowych.

Pokaż mimo to

jak w gwiazdach: rewelacyjna. Napisać, że nie za bardzo skomplikowana, to nic nie napisać. Tym razem Jack w roli Chucka Norrisa, trupy ścielą się gęsto jak pod ostrzałem Schwarzeneggera-Komando. Rambo-Reacher rozwala ściany i mury. Wszystko na pełnym luzie. Doskonała, aczkolwiek nieco za długa komedia, jak te z Jacke Chanem.
Dlatego tylko siedem gwiazdek. W skali Child'a-Reachera.

jak w gwiazdach: rewelacyjna. Napisać, że nie za bardzo skomplikowana, to nic nie napisać. Tym razem Jack w roli Chucka Norrisa, trupy ścielą się gęsto jak pod ostrzałem Schwarzeneggera-Komando. Rambo-Reacher rozwala ściany i mury. Wszystko na pełnym luzie. Doskonała, aczkolwiek nieco za długa komedia, jak te z Jacke Chanem.
Dlatego tylko siedem gwiazdek. W skali...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zbyt dużo akcji w stylu rambo a względnie mniej pracy analitycznej. Poprzednie z tej serii były lepsze. Ale wciąż przyzwoicie.

Zbyt dużo akcji w stylu rambo a względnie mniej pracy analitycznej. Poprzednie z tej serii były lepsze. Ale wciąż przyzwoicie.

Pokaż mimo to

Najnowsze przygody Reachera z 2019 roku opowiedziane są w książce z wyjątkowym rozmachem.
Dwa obleśne, ohydne, obrzydliwe gangi i nasz Jack. Szkoda, że w rzeczywistości scenariusz wydarzeń wymyślony przez autora jest nierealny. Jednak karmi on wredne instynkty w takich czytelnikach, jak ja.
Książka, jak poprzednie tomy o Reacherze, ukazuje całkowicie teoretyczne państwo, bezradne wobec przestępców. Jak u nas w Polsce. Państwo wyjątkowo sprawne i silne wobec maluczkich, wierzących w dobre rzeczy frajerów, których uosabia starsze małżeństwo (żydowskie nazwisko, przypadek?), a biorące łapówki od nawet najbardziej ohydnych gangsterów. Tam, gdzie siły państwa są bezradne, mogą się obudzić sprawiedliwe siły w narodzie. Ich wcieleniem jest Reacher. W typowym hollywoodzkim filmie zapewne bohater strzelałby być może do szarych gangsterów, zaś szefa wszystkich szefów pewnie by aresztowano i sądzono. Można by się spodziewać, że w dalszej perspektywie oskarżanie bogatego gangstera mogłoby się okazać nieskuteczne, a proces ciągnąłby się latami. Tu mamy podejście zupełnie inne. Gdy gangsterzy-szaraczki z ulicy nie sięgają po broń, mogą przeżyć, natomiast Reacher nie ma skrupułów przed osądzeniem na miejscu i wymierzeniem kary śmierci tym, którym się to w sposób oczywisty należy. Autor swoją narracją stwierdza zatem, że „państwo prawa”, to mit i czasem trzeba sięgnąć po sprawiedliwość naturalną, choć w oczach ludzi, dla których państwo prawników jest państwem prawa – zapewne jest to działanie barbarzyńskie. Cóż, przy tych wszystkich założeniach, które przytacza autor opowiadając o zbrodniach obu gangów sam dołączam się do grona tak rozumianych barbarzyńców i domagam się kary śmierci. Nie przyjmuję do wiadomości, że przykładowo zgwałcenie i zamordowanie trzylatka zasługuje na 15 lat pierdla i nic więcej.

Najnowsze przygody Reachera z 2019 roku opowiedziane są w książce z wyjątkowym rozmachem.
Dwa obleśne, ohydne, obrzydliwe gangi i nasz Jack. Szkoda, że w rzeczywistości scenariusz wydarzeń wymyślony przez autora jest nierealny. Jednak karmi on wredne instynkty w takich czytelnikach, jak ja.
Książka, jak poprzednie tomy o Reacherze, ukazuje całkowicie teoretyczne państwo,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Reacher, nie do odrzucenia. Fantazja autora kreuje niesamowite historie a mimo to wszystko wydaje się całkiem naturalnie możliwe...

Reacher, nie do odrzucenia. Fantazja autora kreuje niesamowite historie a mimo to wszystko wydaje się całkiem naturalnie możliwe...

Pokaż mimo to