Mądra, życiowa opowieść dla czytelników w wieku plus minus 11-12 lat.

Mądra, życiowa opowieść dla czytelników w wieku plus minus 11-12 lat.

Książka dobra. Jedna z pierwszych książek, które zachęciły mnie do czytania. Na początku książki zazdrościłam bohaterce jednak z czasem zaczęłam jej współczuć. Współczułam jej tego, że tak szybko musiała się nauczyć samodzielności i radzić sobie sama z wszystkimi problemami. Jednak książka skończyła się dobrze. ;) Polecam. :)

Książka dobra. Jedna z pierwszych książek, które zachęciły mnie do czytania. Na początku książki zazdrościłam bohaterce jednak z czasem zaczęłam jej współczuć. Współczułam jej tego, że tak szybko musiała się nauczyć samodzielności i radzić sobie sama z wszystkimi problemami. Jednak książka skończyła się dobrze. ;) Polecam. :)

Piękna i wartościowa lektura. Tylko nasuwają się pytania dlaczego:

Mała dziewczynka musiała stać się dorosła???
Dorosła kobieta matka swoją bezradnością ucieczką w alkohol i narkotyki zapomniała ,że ma dzieci za które jest odpowiedzialna.

Myślę,że sięgając po tą pozycje nie zmarnuje się czasu

Piękna i wartościowa lektura. Tylko nasuwają się pytania dlaczego:

Mała dziewczynka musiała stać się dorosła???
Dorosła kobieta matka swoją bezradnością ucieczką w alkohol i narkotyki zapomniała ,że ma dzieci za które jest odpowiedzialna.

Myślę,że sięgając po tą pozycje nie zmarnuje się czasu

Krystyna Januszewska w przystępny sposób podejmuje trudne tematy: śmierć, depresja, niespełnione marzenia, alkoholizm, uzależnienie od narkotyków. Na przykładzie trzech rodzin pokazuje, w jak różny sposób może wyglądać "sieroctwo" dzieci. Na szczęście, nie brakuje też przykładów bezinteresownej pomocy.

Bardzo ciekawym zabiegiem jest pisanie książki w formie scenariusza programu telewizyjnego. Dzięki temu historię Joasi poznajemy zarówno z jej bezpośredniej relacji, jak i przez pryzmat innych osób.

Joasię poznajemy jako 9-letnią dziewczynkę. Wraz z rodzicami i malutkim braciszkiem przeprowadzają się z Bielinka do Warszawy. Asia początkowo nie może pogodzić się z tą decyzją, bo dzieciństwo kojarzy jej się z beztroskim czasem spędzonym w Dolinie Motyli. Raz do roku mieszkańcy tej wioski oglądają cudowny "spektakl": nad łąkę przylatują niezliczone ilości motyli. Według lokalnych wierzeń, motyle to dusze zmarłych, które wracają na ziemię. Joasia przyzwyczaja się do życia w Warszawie. Poznaje Martę, która staje się jej serdeczną przyjaciółką. Sielankę burzy wypadek samochodowy, w którym ginie ojciec dziewczynki. Joasia szybko dorasta. To ona, a nie jej nieprzystosowana do życia matka, staje się głową rodziny. To ona szuka pomocy u obcych, gdy jej własne możliwości są niewystarczające. Jednak, nie tylko ona musi zmierzyć się z przedwczesną dorosłością. Jej przyjaciółka Marta ma zapracowanych rodziców. Niby są, ale, jakby ich nie było. Dopiero wypadek, któremu dziewczyna uległa, powoduje, że rodzina zbliża się do siebie. Filip, chłopak, którego Joasia poznała w Bielinku, też nie ma lepszego dzieciństwa. Matka jego nie chce spędzić życia na wsi, dlatego zostawia rodzinę i wyjeżdża do Niemiec. Chłopiec musi pomagać ojcu w gospodarstwie i opiekować się małymi braćmi. Do niego wcześniej uśmiechnęło się szczęście, bo matka wróciła. Jednak Filip opuszcza ukochany Bielinek i przeprowadza się z rodziną do Warszawy. Jak wyglądała walka Joasi o rodzinę? Kto pomógł jej w tych trudnych chwilach? Warto przeczytać "Dolinę Motyli", aby przekonać się o tym.

Krystyna Januszewska napisała piękną powieść o życiu. Dramaty, które poruszyła, mogą dziać się obok nas. Mało tego, mogą przydarzyć się nam. Pomimo problemów, które stają na drodze bohaterów, książka ta niesie nadzieję. Nadzieję na to, że będzie lepiej, że nie można się poddawać. Z każdej sytuacji jest jakieś wyjście, należy tylko walczyć o lepsze jutro.

Krystyna Januszewska w przystępny sposób podejmuje trudne tematy: śmierć, depresja, niespełnione marzenia, alkoholizm, uzależnienie od narkotyków. Na przykładzie trzech rodzin pokazuje, w jak różny sposób może wyglądać "sieroctwo" dzieci. Na szczęście, nie brakuje też przykładów bezinteresownej pomocy.

Bardzo ciekawym zabiegiem jest pisanie książki w formie scenariusza...

Bardzo zdziwiło mnie, że książka chuda, a porusza tyle ważnych tematów. Alkoholizm, długi, problemy rodzinne, rozpacz po stracie ważnej osobie, samodzielność, aż wreszcie wyjście na prostą. To niesamowite.
Lektura jest o problemach tutejszej młodzieży, dorosłych, ludzi. Polecam :)

Bardzo zdziwiło mnie, że książka chuda, a porusza tyle ważnych tematów. Alkoholizm, długi, problemy rodzinne, rozpacz po stracie ważnej osobie, samodzielność, aż wreszcie wyjście na prostą. To niesamowite.
Lektura jest o problemach tutejszej młodzieży, dorosłych, ludzi. Polecam :)

Ta książeczka jest tak krótka, a tyle w sobie zawiera! Porusza ważne aspekty życia, takie jak przyjaźń, miłość, rodzina i kłopoty jej dotyczące, dorastanie, utrzymanie domu. Historia Joasi jest naprawdę ujmująca.
Co mi się podobało w tej książce? Wizja domku na wsi, przeprowadzka, problemy z chwilowo niezrównoważoną matką i jej niewyjaśnione zainteresowanie malarstwem, relacje z przyjaciółką oraz jej niemiły los, incydent z motylem w świątyni, odnowienie kontaktów z kolegą ze wsi i dużo, dużo więcej.
"Dolina Motyli" jest niewymagającą, acz wielowątkową lekturą, w której każdy może znaleźć coś dla siebie.

Natomiast tym, co mi przeszkadzało jest... podział na rozdziały? Nawet nie wiem jak to nazwać. Mam na myśli coś w guście "Marta, siedzi przy stole. Akcja". Oczywiście teraz zmyślam, bo nie pamiętam dokładnie, jak to było. W każdym razie pod koniec wyjaśnia się, że to wszystko zostało zrobione w ramach programu matki Marty. Osobiście uważam, że obeszłoby się bez tego ;)

Pomimo tej drobnostki, myślę, że warto przeczytać tę pozycję :)

Ta książeczka jest tak krótka, a tyle w sobie zawiera! Porusza ważne aspekty życia, takie jak przyjaźń, miłość, rodzina i kłopoty jej dotyczące, dorastanie, utrzymanie domu. Historia Joasi jest naprawdę ujmująca.
Co mi się podobało w tej książce? Wizja domku na wsi, przeprowadzka, problemy z chwilowo niezrównoważoną matką i jej niewyjaśnione zainteresowanie malarstwem,...

Może i dając taką ocenę tej książce wyjdę na osobę, która woli czytać niepoważne książki o wampirach niż te naprawdę wartościowe. Ale to nieprawda. Jednyn tchem przeczytałam np. Życie nad rozlewiskiem, czy Oskar i pani Róża... Tej książki jednak zdecydowanie nie trawię. Tak "wysoką" ocenę zawdzięcza ona jedynie temu, ze autorka chciała nas czegoś tą książką nauczyć, chciała poruszyć jakieś ważne tematy, ale jak na mój gust nie wyszło jej to zbyt dobrze.

Książka opowiada o Joasi. Fajnej dziewczynce ze wsi. W każdym razem dużo przynudzania o dziwnych zabawach i dużo użalania się nad sobą. Potem przenudne wywody o tym jak to 7-letnia dziewczynka oglądała książkę. Okey... potem, już powoli, powoli książka się rozkręca. Bum! Dramatyczna chwila, wzruszająca i naprawdę mocna jak na tą książkę, ale potem od nowa. Ważne tematy ujęte tak, jakby autorka chciała zanudzić nas na śmierć. Pani Krystyno, zapewne ma pani dobre serce i chce pani poruszać ważne tematy, ale myślę, ze bardziej nadawałaby się pani do opowiadania czegoś na żywo, bo w słowach przelanych na papier jest pani zanadto wylewna.

Powiedzmy tak... Gdyby tą książkę napisała jakaś autorka książek dla nastolatek, pisząca lekkim językiem. Gdyby poruszyła te same ważne tematy, było by cudnie. Ale pozwolę sobie zacytować. Otwórz oczy to już koniec filmu.

PS. Stosik już mam w komplecie. 10 nowych książek do przeczytania. Prawdopodobnie jutro się on ukaże :D

Może i dając taką ocenę tej książce wyjdę na osobę, która woli czytać niepoważne książki o wampirach niż te naprawdę wartościowe. Ale to nieprawda. Jednyn tchem przeczytałam np. Życie nad rozlewiskiem, czy Oskar i pani Róża... Tej książki jednak zdecydowanie nie trawię. Tak "wysoką" ocenę zawdzięcza ona jedynie temu, ze autorka chciała nas czegoś tą książką nauczyć, chciała...

Ta książka była moim najlepszym przyjacielem. Losy Joasi, głównej bohaterki są mi bardzo bliskie. Podziwiam autorkę za to, że tak realnie oddała uczucia dziecka, które traci tak ważną osobę w swoim życiu i jak z tym życiem musi się potem zmierzyć. Dziękuję.

Ta książka była moim najlepszym przyjacielem. Losy Joasi, głównej bohaterki są mi bardzo bliskie. Podziwiam autorkę za to, że tak realnie oddała uczucia dziecka, które traci tak ważną osobę w swoim życiu i jak z tym życiem musi się potem zmierzyć. Dziękuję.

Moja ulubiona książka. Czyta się lekko, szybko i przyjemnie. Szkoda że nie ma drugiej części :(

Moja ulubiona książka. Czyta się lekko, szybko i przyjemnie. Szkoda że nie ma drugiej części :(

o.k.

o.k.