Została uratowana przez amerykańskich żołnierzy, ale być może jest zbyt zdruzgotana, żeby naprawdę się wyzwolić.

Zawsze w pierwszej kolejności czytam i wstawiam recenzje podjętych współprac, lecz zdarza się, iż sięgam po książki z mojej biblioteczki, w której znajduje się mnóstwo ciekawych, czasami zapomnianych bądź jeszcze nie odkrytych książek. I taką właśnie jest "Złamana" z serii BROKEN TRILOGY.

Pewnego dnia zostaje porwana córka burmistrza Nowego Jorku, Savannah Miller. Dziewczyna jest bita, głodzona i traktowana gorzej niż zwierzę. Z każdym dniem Savannah traci nadzieję na odzyskanie wolności. Mówi się, że nadzieja umiera ostatnia, aż pewnej nocy niespodziewanie nadchodzi ratunek. Grupa amerykańskich żołnierzy odbija dziewczynę z rąk porywaczy i umieszcza ją w bezpiecznym miejscu, tym samym pozostawiając jej dwie opcje do wyboru. Albo pozostanie w ukryciu i będzie bezpieczna albo wróci do dawnego życia, narażając się na niebezpieczeństwo. Zdezorientowana i przestraszona ostatnimi miesiącami w niewoli wybiera opcję pierwszą. Początkowo trudno jest się jej zaklimatyzować w nowym miejscu i pośród obcych ludzi. Jednym z nich jest Cole Logan, o którym wszyscy mówią z podziwem lecz i z przestrachem...


Od samego początku wkręciłam się w tą historię, wciąż zadając sobie pytanie po co i w jakim celu została ona porwana? Czy dlatego, że była córka znanego burmistrza? Kim była grupa uderzeniowa, składająca się z wyszkolonych żołnierzy? Pytań było wiele i jeszcze mniej odpowiedzi. Zakończenie pozostawiło po sobie niedosyt, ciekawość i nadzieję, że w kolejnej części będzie jeszcze ciekawiej.

Czytaliście "Złamaną"?

Została uratowana przez amerykańskich żołnierzy, ale być może jest zbyt zdruzgotana, żeby naprawdę się wyzwolić.

Zawsze w pierwszej kolejności czytam i wstawiam recenzje podjętych współprac, lecz zdarza się, iż sięgam po książki z mojej biblioteczki, w której znajduje się mnóstwo ciekawych, czasami zapomnianych bądź jeszcze nie odkrytych książek. I taką właśnie jest...

Tytuł skusił mnie do sięgnięcia po książkę i... wcale nie żałuję.

Motyw porwania, opis dotyczący przetrzymywania Savannah Miller, córki burmistrza Nowego Jorku był naprawdę dobry. Taki rzeczywisty, realistyczny. Miałam wrażenie, jakbym była obserwatorem wszystkich wydarzeń, które wydarzyły się w życiu bohaterki.

To, jak Savannah walczyła o przetrwanie... daje mocno do myślenia. Co Ty byś był/a w stanie zrobić, aby przeżyć? O czym byś wtedy myślał/a? Walczył/a byś? Do czego byś się posunął/ęła?

Zostaje uratowana przez grupę amerykańskich żołnierzy. Gdy dochodzi do stanu, w którym jest w stanie myśleć, otrzymuje dwa rozwiązania. Pierwsze - zostaje w mega chronionym miejscu, pod ich ochroną, przestrzegając z góry narzuconych zasad. Drugie - odejdzie, wracając do swojego domu, ale może być pewna, że wróci do porywaczy.

Została.

I wcale się nie dziwię, że dokonała takiego wyboru. Oprawcy byli brutalni, niebezpieczni i chodziło o coś więcej niż okup. Tylko... nie tak łatwo było rozwiązać tę zagadkę.

Savannah pozostaje w nowym miejscu, który na moment staje się jej domem. Chociaż jej każdy ruch ZNOWU jest obserwowany, to czuje się tam bezpiecznie. Musi dostosować się do zasad, przez co ponownie czuje się jak więzień, ale w ładniejszym miejscu, bez przemocy, brutalności. Ma dostęp do dobrego jedzenia, pięknego ogrodu i może wyjeżdżać do miasta, choć z ochroną.

Poznaje tam mężczyzn, którzy ją uratowali i jest im ogromnie wdzięczna za to. W tym również Logana, mężczyznę, który wywołuje w niej emocje, o których w tej sytuacji by nie pomyślała.

Czuje się, jakby dryfowała na wodzie, próbując utrzymać równowagę.

Tytuł skusił mnie do sięgnięcia po książkę i... wcale nie żałuję.

Motyw porwania, opis dotyczący przetrzymywania Savannah Miller, córki burmistrza Nowego Jorku był naprawdę dobry. Taki rzeczywisty, realistyczny. Miałam wrażenie, jakbym była obserwatorem wszystkich wydarzeń, które wydarzyły się w życiu bohaterki.

To, jak Savannah walczyła o przetrwanie... daje mocno do...

Bardzo się wciągnełam w tę historię, przez jej większą część nie mogłam się od niej oderwać. Relacja Cola i Savannah jest przedstawiona w prawidłowy sposób. Zawsze podobał mi się wątek mężczyzn związanych z wojskiem czy jednostkami specjalnymi a połączenie go z romansem spowodowało że już całkiem przepadłam. Książka trzyma do końca w napięciu,czytając ją czułam jak wszystko we mnie szaleje z ekscytacji, tajemnice które wyszły na jaw są nie do pomyślenia, nie spodziewałam się takiego kalibru. Autorka nie daje nam odpoczynku na złapanie oddechu. W dwóch słowach opisałabym tą książkę jako OGROM EMOCJI. Przeżywałam to wszystko razem z bohaterami, jakby działo się to obok mnie. Nie mogę sobie wyobrazić co czuła Savannah podczas porwania, już sam początek książki pokazuje nam jak traumatyczne przeżycie było to dla niej, odcisnęło na niej to ogromne piętno. No jest to poprostu huśtawka emocjonalna, co więcej moge powiedzieć. Końcówka zmiata z planszy. Jesteście ciekawi co wydarzy się dalej? Bo ja bardzo i jak narazie mogę na pewno polecić tą książkę.

Bardzo się wciągnełam w tę historię, przez jej większą część nie mogłam się od niej oderwać. Relacja Cola i Savannah jest przedstawiona w prawidłowy sposób. Zawsze podobał mi się wątek mężczyzn związanych z wojskiem czy jednostkami specjalnymi a połączenie go z romansem spowodowało że już całkiem przepadłam. Książka trzyma do końca w napięciu,czytając ją czułam jak wszystko...

Myślałam, że będzie lepiej...
Niestety, ale styl pisania autorki nie odpowiada mi. Denerwuje mnie główna bohaterka, a najbardziej denerwują mnie wstawki głównej bohaterki. Na pewno nie wrócę do tej książki, ale zdecyduję się na kolejną część.

Myślałam, że będzie lepiej...
Niestety, ale styl pisania autorki nie odpowiada mi. Denerwuje mnie główna bohaterka, a najbardziej denerwują mnie wstawki głównej bohaterki. Na pewno nie wrócę do tej książki, ale zdecyduję się na kolejną część.

"Złamana" to pierwszy tom serii Broken Trilogy i jednocześnie moje pierwsze spotkanie z twórczością J.L. Drake. Opis mocno mnie zaintrygował, do tego okładka zaciekawiła, także nawet za długo się nad nią nie zastanawiałam. I choć od momentu gdy do mnie dotarła, trochę minęło, mój wzrok nieraz na niej lądował i nieraz chciałam się za nią zabrać. No ale jakoś tak wyszło, że wiecznie odkładałam ją w czasie. No i w końcu nadszedł ten magiczny dzień, kiedy wzięłam ją w swoje ręce i postanowiłam w końcu ją przeczytać (dodatkowo wspomagałam się audiobookiem podczas sprzątania, dlatego też jej poznanie zajęło mi jeden dzień 😏).

Mamy tu historię Savannah, córki burmistrza Nowego Jorku, która pewnego dnia zostaje porwana przez ludzi kartelu. Więziona przez siedem miesięcy, nieraz jest bita, głodzona i maltretowana. Z czasem traci poczucie rzeczywistości, a jej nadzieje na ratunek stają się coraz bardziej nikłe. Gdy pewnej nocy dziewczyna zostaje uratowana przez grupę amerykańskich żołnierzy, trafia do bezpiecznego miejsca, którego lokalizacji nie zna nikt oprócz jego mieszkańców. Savannah dostaje dwie opcje do wyboru - albo wróci do swojego normalnego życia i zapewne zostanie porwana na nowo, albo zostanie w bezpiecznym miejscu, pod ich ochroną, przestrzegając panujących tam zasad. Oczywiście powrót do rzeczywiści to raczej opcja beznadziejna, dlatego dziewczyna postanawia zostać. Jedyne co ją przeraża to postać Cole'a Logana, o którym krążą dość różne plotki, które nieraz doleciały do jej uszu. Ponoć mężczyzna to ktoś ważny i zabija bez mrugnięcia okiem, przez co dziewczyna nie bardzo chce stanąć na jego drodze. Ale wkrótce przyjdzie jej go poznać... a wtedy przekona się kim tak naprawdę jest Colę Logan.

"Złamana" to historia, która już na samym początku wywołała na moich rękach ciarki. Autorka w naprawdę fajny sposób przedstawiła motyw porwania oraz więzienia Savanah, dlatego też liczyłam na naprawdę dobrą historię. I powiem szczerze, że mi się ona nawet podobała, jednakże niektóre jej aspekty, już nie do końca. Duży plus za początek i za amerykańskich żołnierzy 😈 zdecydowanie przypadli mi do gustu, chociaż spodziewałam się większego .... byczka jakim był Logan. Ale pomimo wszystko był naprawdę w porządku. I choć motyw porwania również był dobry, tak późniejsza "rekonwalescencja" głównej bohaterki to wołanie o pomstę do nieba. Ja rozumiem, że ciężko trzymać ręce przy sobie, czy myśleć o czymś innym, jak w około tyle gorących amerykańskich żołnierzy, ale po siedmiu miesiącach niewoli, tortur i traktowania jak psa, człowiekowi chyba nie w głowie miłostki, czy paradowanie w kusych sukienkach w otoczeniu mężczyzn, prawda? No a tu niestety, ja dla mnie, zdecydowanie traumy za wielkiej to główna bohaterka chyba nie miała. Zachowywała się czasem dość infantylnie, przez co dużo straciła w moich oczach. Średnio również podeszła mi relacja między głównymi bohaterami, w której zabrakło jakichś większych emocji. Ich uczucie pojawiło się znikąd, a i w sumie toczyło się bez większego polotu. Niby tylko dwie rzeczy, które mi się nie podobały, a jednak wiele ta historia na tym straciła, bo mogłaby być o niebo lepsza. Autorka ma fajny styl pisania, także przez książkę idzie się jak burza. Duży plus za zakończenie, trochę mnie zszokowało, ale i rozbudziło chęć na poznanie drugiego tomu, chociaż mam lekkie obawy bo czytałam już różne opinie na jej temat. Czy polecam "Złamaną"? Ani nie polecam, ani nie odradzam, co kto lubi. Chociaż pomimo wszystko historia nie była taka zła 😅

"Złamana" to pierwszy tom serii Broken Trilogy i jednocześnie moje pierwsze spotkanie z twórczością J.L. Drake. Opis mocno mnie zaintrygował, do tego okładka zaciekawiła, także nawet za długo się nad nią nie zastanawiałam. I choć od momentu gdy do mnie dotarła, trochę minęło, mój wzrok nieraz na niej lądował i nieraz chciałam się za nią zabrać. No ale jakoś tak wyszło, że...

Zaczyna się nieźle, ale potem pomysł autorkę przerósł, więc wymyśla jakieś odrealnione bzdury. Bohaterka piekna, inteligentna, dzielna, uwielbiana i podziwiana przez wszystkich. piecze, gotuje, gra na pianinie, przystraja dom na święta, ogrywa facetów w pokera, wszystko w takim stylu, że każdy z nich zbiera szczękę z podłogi. A i jeszcze musi odrzucać zaloty któregoś z nich, bo oczywiście wybrankiem jest przywódca ich wszystkich, którego nieustająco odwiedzają rodzice chyba tylko po to, żeby zachwycać się bohaterķą i z nadzieją czekać na wnuki.
Nie wiem jak dotrwałam do końca, naprawdę podziwiam siebie 😃

Zaczyna się nieźle, ale potem pomysł autorkę przerósł, więc wymyśla jakieś odrealnione bzdury. Bohaterka piekna, inteligentna, dzielna, uwielbiana i podziwiana przez wszystkich. piecze, gotuje, gra na pianinie, przystraja dom na święta, ogrywa facetów w pokera, wszystko w takim stylu, że każdy z nich zbiera szczękę z podłogi. A i jeszcze musi odrzucać zaloty któregoś z...

Książka miała duży potencjał, początek był wciągający, ale im dalej tym gorzej. Wiele razy chciałam ją odłożyć. Nie dość, że ta książka to jakieś bzdury, to jeszcze bardzo infantylnie napisana. W tej książce nic się zbytnio kupy nie trzymało. Dziewczyna, która została porwana, przetrzymywana przez 7 miesięcy i traktowana gorzej niż zwierzę, krótko po ocaleniu żartuje z kilkoma mężczyznami i ubiera się wyzywająco. Ogólnie to wszystko było całkowicie nierealistyczne, armia amerykańska przebywająca w jakiejś willi, wszyscy się tam goszczą, zapraszają postronne osoby, jakieś głupie żarciki... no po prostu nie. Relacja Savannhy i Cole'a poprowadzona beznadziejnie, bez żadnych emocji.
Fajny pomysł zrealizowany przez jakąś niedojrzałą nastolatkę.

Książka miała duży potencjał, początek był wciągający, ale im dalej tym gorzej. Wiele razy chciałam ją odłożyć. Nie dość, że ta książka to jakieś bzdury, to jeszcze bardzo infantylnie napisana. W tej książce nic się zbytnio kupy nie trzymało. Dziewczyna, która została porwana, przetrzymywana przez 7 miesięcy i traktowana gorzej niż zwierzę, krótko po ocaleniu żartuje z...

Wstępny pomysł na książkę był pewnie dobry.
Realizacja chyba przerosła autora.
Styl pisarski jak u dziecka z podstawówki.
Do przeczytania zachęcił mnie opis, ale chyba to jedyna dobra część tej książki.
Nie polecam

Wstępny pomysł na książkę był pewnie dobry.
Realizacja chyba przerosła autora.
Styl pisarski jak u dziecka z podstawówki.
Do przeczytania zachęcił mnie opis, ale chyba to jedyna dobra część tej książki.
Nie polecam

"A teraz… Zamykam oczy, po policzkach spływają mi łzy. Nie wyglądam i nie czuję się jak dawniej. Jestem teraz kimś innym, tylko nie mam pojęcia kim. Czuję się całkowicie zagubiona."

" - Wszystko będzie dobrze.
- Skąd możesz to wiedzieć?
- Bo los nie zesłał mi ciebie tylko po to, żeby zaraz mi cię odebrać. - Uśmiecha się i całuje mnie w usta. - A teraz, kiedy mam do kogo wracać, będę musiał być bardziej ostrożny"

"Pragnę uciec jak najdalej od tego, co mi zaraz powiedzą. Nie chcę myśleć o najgorszym, tyle że coś wisi w powietrzu. Jak na huśtawce - bujam się w jedną stronę i doświadczam tego co dobre, bujam się w drugą i doświadczam tego, co złe. W jednej chwili myślę, że wszystko będzie dobrze, a w następnej szukam drogi ucieczki"

Jako córka burmistrza Nowego Jorku Savannah nie ma łatwego życia. Paparazzi śledzą każdy jej krok, a ojciec nigdy nie jest z niej zadowolony. Pewnego dnia kobieta zostaje porwana i długie siedem miesięcy spędza w pokoju bez okien bita, głodzona, obdarta z jakiejkolwiek godności, by wreszcie być gotową na śmierć. Właśnie wtedy grupie amerykańskich żołnierzy udaje się ją odbić i zabrać do bezpiecznego schronienia ukrytego w górach Montany. Niestety powrót do jej dawnego życia nie jest możliwy. Kobiecie wciąż grozi niebezpieczeństwo ze strony dawnych porywaczy. W nowym miejscu Savannah musi nie tylko dostosować się do wielu zasad, ale też uporać się z traumą. Najtrudniejszym okaże się jednak pokonanie lęków i otworzenie się na mężczyznę, który potrafi być czuły, ale gdy trzeba staje się bezwzględnym zabójcą.

Wątek romansu pomiędzy ocaloną kobietą, a jej wybawicielem nie jest niczym nowym, jednak ujęło mnie to, jak przedstawiła to J. L. Drake. Już sam początek naładowany był emocjami, strachem i bólem głównej bohaterki. I mimo, że późniejsze rozdziały, opisujące aklimatyzację dziewczyny w nowym miejscu, znacząco spowolniły akcję, nie mogłam oderwać się od czytania. Kreacja postaci jest naprawdę świetna. Oczarował mnie Cole, który z jednej strony potrafił być poważnym, opanowanym dowódcą, wyszkolonym, sumiennym żołnierzem z drugiej zaś mężczyzną bardzo czułym, troskliwym i opiekuńczym. Ich relacja rozwijała się dość szybko, była odrobinę słodko - cukierkowa, ale w mojej ocenie fajnie skomponowała się z całością. Na plus wypadają również bohaterowie drugoplanowi. Wyróżnić muszę również naprawdę interesująco przedstawione wyjaśnienie porwania Savannah, które przez całą powieść stanowiło dla wszystkich zagadkę, jak i zakończenie obiecujące emocjonujący ciąg dalszy, którego jestem bardzo ciekawa. W mojej ocenie "Złamana" to książka, która jest fajnym wstępem do obiecanej przez autorkę trylogii. Udowodniła że nawet jeśli ciało wydaje się pokonane, złamanie duszy jest dużo trudniejsze. Najgorszym jest jednak złamanie serca. Bardzo polecam

"A teraz… Zamykam oczy, po policzkach spływają mi łzy. Nie wyglądam i nie czuję się jak dawniej. Jestem teraz kimś innym, tylko nie mam pojęcia kim. Czuję się całkowicie zagubiona."

" - Wszystko będzie dobrze.
- Skąd możesz to wiedzieć?
- Bo los nie zesłał mi ciebie tylko po to, żeby zaraz mi cię odebrać. - Uśmiecha się i całuje mnie w usta. - A teraz, kiedy mam do kogo...

Kurczę. Sama nie wiem co sądzić. Ogólnie nie była to najgorsza książka, ale mam kilka uwag. Przewidziałam kto stoi za porwaniem, jak się skończy i co się niemal dokładnie wydarzy. Jednak mimo wszystko naprawdę przyjemnie się to czytało. Była ona dość zabawna, a bohaterowie nie byli denerwujący. Nie rozumiem jednak akcji z Yorkiem, zupełnie nie czaję czemu ta akacja miała taki obrót, bo uważam, że było to kompletnie bez sensu.
Jednak na pewno przeczytam kolejną część, bo jestem ciekawa co tam się dalej wydarzy.

Kurczę. Sama nie wiem co sądzić. Ogólnie nie była to najgorsza książka, ale mam kilka uwag. Przewidziałam kto stoi za porwaniem, jak się skończy i co się niemal dokładnie wydarzy. Jednak mimo wszystko naprawdę przyjemnie się to czytało. Była ona dość zabawna, a bohaterowie nie byli denerwujący. Nie rozumiem jednak akcji z Yorkiem, zupełnie nie czaję czemu ta akacja miała...