Jest to naprawdę jedna z lepszych książek jakie przeczytałam. Pojawia się tu mnóstwo rozmaitych szczegółów dzięki którym możemy sami pobawić się w detektywów. Powiedzmy szczerze - raczej nikt nie spodziewał się takiego zakończenia

Jest to naprawdę jedna z lepszych książek jakie przeczytałam. Pojawia się tu mnóstwo rozmaitych szczegółów dzięki którym możemy sami pobawić się w detektywów. Powiedzmy szczerze - raczej nikt nie spodziewał się takiego zakończenia

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora. Polecam tą książkę. Wciągająca historia.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora. Polecam tą książkę. Wciągająca historia.

Książka jest lekka, niezobowiązująca. Czytałam w języku włoskim i uważam, że uroku dodają jej dialogi pisane w języku mówionym, przepełnione dialektyzmami i typowymi powiedzeniami regionalnymi. Sympatyczna lektura.

Książka jest lekka, niezobowiązująca. Czytałam w języku włoskim i uważam, że uroku dodają jej dialogi pisane w języku mówionym, przepełnione dialektyzmami i typowymi powiedzeniami regionalnymi. Sympatyczna lektura.

Bardzo sympatyczna, wakacyjna lektura, mimo tego, że kryminał i zimne ciało zostaje znalezione w kontenerze na śmieci. Domorosły detektyw-barman, przy współudziale miejscowego klubu seniora, odsłania i przedstawia małomiasteczkowy światek pożądający sensacji. oraz komendanta policji z prawdziwego zdarzenia.
Plusik więcej za czterech, rozplotkowanych "zgredów".

Bardzo sympatyczna, wakacyjna lektura, mimo tego, że kryminał i zimne ciało zostaje znalezione w kontenerze na śmieci. Domorosły detektyw-barman, przy współudziale miejscowego klubu seniora, odsłania i przedstawia małomiasteczkowy światek pożądający sensacji. oraz komendanta policji z prawdziwego zdarzenia.
Plusik więcej za czterech, rozplotkowanych "zgredów".

"Gra w ciemno" to pozycja otwierająca serię kryminałów o błyskotliwym... barmanie (nie, wcale nie komisarzu),który dzięki swoim świetnym zdolnościom obserwacyjnym i intelekcie, wyręcza w pracy przy rozwiązaniu zagadki morderstwa dość nieudolnych policjantów.

Nie jest to z pewnością mrożąca krew w żyłach powieść, nie ma co też spodziewać się jakiejś wielowątkowej, zawiłej akcji, gdzie gęsto ściele się trup. Można tu jednak odnaleźć ciekawe postacie, począwszy od pedantycznego barmana-matematyka ze specyficznym podejściem do klientów, na czwórce stałych bywalców z "geriatrycznego przedszkola" kończąc. Jeśli ktoś szuka niezbyt wymagającej lektury, którą jednak naprawdę lekko się czyta, a oprócz tego dostarcza ona pewnej dawki ironicznego humoru, może śmiało sięgnąć po tę pozycję :)

"Gra w ciemno" to pozycja otwierająca serię kryminałów o błyskotliwym... barmanie (nie, wcale nie komisarzu),który dzięki swoim świetnym zdolnościom obserwacyjnym i intelekcie, wyręcza w pracy przy rozwiązaniu zagadki morderstwa dość nieudolnych policjantów.

Nie jest to z pewnością mrożąca krew w żyłach powieść, nie ma co też spodziewać się jakiejś wielowątkowej, zawiłej...

Po części drugiej przeszłam do pierwszej części cyklu "Bar Lume", kryminału toczącego się w nadmorskim włoskim miasteczku: słońce, plaża, bar, bystry barman i czterech zgryźliwych, rozplotkowanych staruszków, cieszących się życiem w barze. Nie tylko staruszkowie, ale i cała książka - choć współczesna - jest niepoprawna politycznie, zaczynając od tego, że w barze wszyscy ćmią papierosy. Znudziły mi się już te kryminały z wymyślnymi zbrodniami, pełnymi dramaturgii i napięcia, które gna do wyjaśnienia na ostatniej stronie, kto zabił. Tutaj rozwiązanie okazuje się przewidywalne, trup jest "tylko" jeden, a rozmowy lub monologi bohaterów w pogodnej atmosferze miasteczka odprężające i przyjemne.
Cykl ma więcej niż dwie części, mam nadzieję, że zostaną przetłumaczone.

Po części drugiej przeszłam do pierwszej części cyklu "Bar Lume", kryminału toczącego się w nadmorskim włoskim miasteczku: słońce, plaża, bar, bystry barman i czterech zgryźliwych, rozplotkowanych staruszków, cieszących się życiem w barze. Nie tylko staruszkowie, ale i cała książka - choć współczesna - jest niepoprawna politycznie, zaczynając od tego, że w barze wszyscy...

Kryminał włoski, w którym sprawcę morderstwa wykrywa bystry barman. A cała rzecz dzieje się w miejscowości nadmorskiej Pineta gdzieś w Toskanii, pomiędzy Livorno a Pizą, Atutem książki jest niezłe tło obyczajowe, ale w sumie to rzecz błaha, ot taka literatura do pociągu lub samolotu.

Jeśli chodzi o kryminały włoskie to punktem odniesienia jest dla mnie Andrea Camilleri ze świetną serią o komisarzu Montalbano. Tutaj mamy trochę inaczej, bo komisarz policji Fusco to patentowany głupek, zaś śledztwo w sprawie zamordowania młodej dziewczyny prowadzi w gruncie rzeczy bystry barman o imieniu Massimo, który zresztą całą historię opowiada. I oczywiście wykrywa mordercę.

Może najciekawszy w tej historii jest chór grecki: grupa czterech dziarskich staruszków, którzy bez przerwy siedzą w barze, popijają, grają w karty, i komentują postępy śledztwa. Przypominają chór grecki z serialu 'Ranczo', czyli grupę pijaczków przesiadującą na ławce przed sklepem. Z tym że w 'Ranczu' pijaczkowie oddają się czynnościom moralnie wątpliwym, wstydzą się tego, ciągle są łajani; we Włoszech zaś takie przesiadywanie w barze i popijanie to rzecz zupełnie normalna i akceptowana. No umieją ci Południowcy cieszyć się życiem, my, ponuracy z Północy mamy z tym pewne problemy.

A rzecz cała dzieje się w miasteczku gdzie wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich, plotki latają jak szalone, wszystkie tajemnice śledztwa rozchodzą się błyskawicznie. Autor nieźle oddał atmosferę małego włoskiego miasteczka. Mamy też trochę delikatnego humoru: „Pomimo dyplomu prawnika mecenas był zdecydowanie inteligentnym człowiekiem, choć nieprzesadnie dowcipnym.”

Z drugiej strony tło obyczajowe czy psychologiczne w porównaniu z kryminałami Camilleri jest dosyć powierzchowne, typy ludzkie mało zróżnicowane, w ogóle wszystko to raczej błahe, ot typowa powieść pociągowa czy samolotowa (czytałem ją w pociągu) która dobrze zabija czas, ale o której się szybko zapomina po przeczytaniu.

Kryminał włoski, w którym sprawcę morderstwa wykrywa bystry barman. A cała rzecz dzieje się w miejscowości nadmorskiej Pineta gdzieś w Toskanii, pomiędzy Livorno a Pizą, Atutem książki jest niezłe tło obyczajowe, ale w sumie to rzecz błaha, ot taka literatura do pociągu lub samolotu.

Jeśli chodzi o kryminały włoskie to punktem odniesienia jest dla mnie Andrea Camilleri ze...

Wesoły kryminałek. Spostrzegawczy barman i "loża szyderców" zastępują policję w rozwiązaniu zagadki morderstwa młodej dziewczyny. Ale właśnie czterech zgryźliwych tetryków i ich ulubiony bar gra tu pierwsze skrzypce. Dobre na szybki przerywnik ale ani Andrea Camilleri ani Donna Leon to jednak nie jest....

Wesoły kryminałek. Spostrzegawczy barman i "loża szyderców" zastępują policję w rozwiązaniu zagadki morderstwa młodej dziewczyny. Ale właśnie czterech zgryźliwych tetryków i ich ulubiony bar gra tu pierwsze skrzypce. Dobre na szybki przerywnik ale ani Andrea Camilleri ani Donna Leon to jednak nie jest....

Stwierdzenie, że to konkurencja dla detektywa Montalbano to jak dla mnie jest trochę na wyrost. Książka króciutka, w sumie na jedno popółudnie.

Stwierdzenie, że to konkurencja dla detektywa Montalbano to jak dla mnie jest trochę na wyrost. Książka króciutka, w sumie na jedno popółudnie.

Było głośno o tym kryminale. Wypowiedzi Pana Marcina Mellera, porównania do Komisarza Montalbano, ale niestety nic z powyższego się nie spełniło. Zawód spory, z uwagi na rozbudzone nadzieje. Niestety nie jest to proza na miarę Camillerego. Szkoda czasu.

Było głośno o tym kryminale. Wypowiedzi Pana Marcina Mellera, porównania do Komisarza Montalbano, ale niestety nic z powyższego się nie spełniło. Zawód spory, z uwagi na rozbudzone nadzieje. Niestety nie jest to proza na miarę Camillerego. Szkoda czasu.