Najczęściej spotykam się ze stwierdzeniem, że na książki trzeba mieć czas. Nie do końca się z tym zgodzę, bo to poniekąd kwestia wyboru..., choć na pewno są osoby, które rzeczywiście nie mają czasu na czytanie.Romansów czy fantastyki sama nie czytam, ale bynajmniej nie uważam się za lepszą od tych, którzy takową czytają. Wg mnie ważne jest to, że w ogóle ktoś czyta (bądź słucha np. audiobooki), nieistotne zaś jaki gatunek czy rodzaj. Każda literatura ma swych odbiorców i dobrze, że tak jest.

Najczęściej spotykam się ze stwierdzeniem, że na książki trzeba mieć czas. Nie do końca się z tym zgodzę, bo to poniekąd kwestia wyboru..., choć na pewno są osoby, które rzeczywiście nie mają czasu na czytanie.Romansów czy fantastyki sama nie czytam, ale bynajmniej nie uważam się za lepszą od tych, którzy takową czytają. Wg mnie ważne jest to, że w ogóle ktoś czyta (bądź...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uwielbiam książki, tylko czasu mniej i teraz dłuzej mi schodzi z czytaniem. Jednak staram się wygospodarować czas na czytanie. Przynajmniej jeden wieczór w tygodniu. 

Uwielbiam książki, tylko czasu mniej i teraz dłuzej mi schodzi z czytaniem. Jednak staram się wygospodarować czas na czytanie. Przynajmniej jeden wieczór w tygodniu. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Bo czytać, to trzeba lubić. Ja czytam wszędzie i zawsze. Zasypiam przy książce i przy niej się budzę. Czytam niemal wszystko poza obyczajem i romansem, ale to tylko mój wybór i nikogo o innych zainteresowaniach nie potępiam.

Bo czytać, to trzeba lubić. Ja czytam wszędzie i zawsze. Zasypiam przy książce i przy niej się budzę. Czytam niemal wszystko poza obyczajem i romansem, ale to tylko mój wybór i nikogo o innych zainteresowaniach nie potępiam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W każdym stereotypie jest trochę racji, a trochę mitu.

O mitach czytelniczych powiem tak:
1. Książki? Trzeba mieć na nie dużo wolnego czasu ➡️ I tak, i nie. Większość osób, które szafują tym argumentem, nie jest aż tak spracowana, po prostu tracą czas na internet czy telewizję. Z drugiej strony jestem wyobrazić sobie, że ktoś, kto ciężko pracuje (np. na dwa etaty, albo kto po pracy musi opiekować się osobą niesamodzielną), po prostu nie ma siły na czytanie - bo czytanie to też jest (i powinien być) wysiłek intelektualny. Większość ludzi jednak czas i siły by miała, gdyby tylko wybrała książkę zamiast odmóżdżających rozrywek.
2. Lubisz czytać? A nie wyglądasz ➡️ Przyznam, że z tym stereotypem się nie spotkałam. Może dlatego, że sama zawsze wychodzę z założenia, że każdy czyta (mniej lub więcej, ambitniejszą lub mniej ambitną literaturę) i dopiero jak się dowiaduję, że ktoś nie czyta w ogóle, to zaczynam się zastanawiać jak to tak można 😄
3. Sam/a bym też czytał/a, ale nie mam na to pieniędzy ➡️ Z tym też się nie za bardzo spotykam, najczęstszą wymówką nieczytających jest czas.
4. Literatura kobieca? Szmira! ➡️ A to wszystko zależy jak definiujemy literaturę kobiecą. Dla mnie to nie każda książka, która została napisana przez kobietę i w której główną bohaterką jest kobieta. Literaturą kobiecą określam książki lekkie o charakterze romansowo-obyczajowym napisane przez kobietę i dla kobiet. I to prawda, że w większości takich książek realia nijak się mają do rzeczywistości, bohaterowie są jednowymiarowi, a wszystko kończy się cukierkowym happy-endem. Nie cenię takich książek, ale jestem daleka od stwierdzenia, że należy skreślać każdą książkę napisaną przez kobietę.
5. Fantastyka? To przecież dla dzieci ➡️ Z tym argumentem też nie spotykam się za często, bardziej, że fantastyka to przecież stek bzdur, że coś takiego nie ma prawa wydarzyć się w prawdziwym świecie. Fantastyka potrafi być różna. Są książki dziecięce, są książki młodzieżowe, ale zdarzają się też perełki (niestety coraz rzadziej), gdzie fantastyka potrafi konkurować z literaturą piękną.

A co do stereotypów czytelników:
1. Pokaż mi swoją biblioteczkę, a powiem ci, kim jesteś ➡️ W tym stereotypie akurat jest sporo racji, nie zgodzę się z @Ewa Cieślik. Książka książce nie jest równa. Są książki wartościowe, niosące ze sobą przesłanie, napisane zgodnie z zasadami sztuki pisarskiej. Są też książki z drugiej strony spektrum, które są jedynie prostą rozrywką, nie wymagają żadnego myślenia ani od czytelnika, ani od autora podczas pisania książki. Porównałabym tu czytelnictwo do jedzenia. Jeżeli od czasu do czasu zjesz fast-fooda, nic się nie stanie. Fast-foody smakują przecież lepiej niż zdrowe warzywa. Gorzej, jeżeli żywisz się tylko samymi fast-foodami. I podobnie jest z czytelnictwem. Myślę, że każdy czytelnik ma jakieś swoje guilty pleasure i nie ma w tym nic złego, pod warunkiem, że zdaje sobie z tego sprawę, co jest literaturą, a co jest zwykłym rozrywkowym czytadłem.
2. Czytanie jest bardziej wartościowe niż… ➡️ Ponownie - i tak, i nie. Czytanie, jako czynność wymagająca wysiłku, jest lepsze niż czynność takiego wysiłku nie wymagająca. Nie bądźmy smartfonowymi zombie, bezmyślnie przeglądającymi bezwartościowe treści całymi godzinami. Ale nie stawiałabym czytelnictwa wyżej niż innego hobby, które wymaga wysiłku. Często nawet nie da się porównywać z racji różnego charakteru tych hobby. Jedyne, o czym mogę powiedzieć z całą mocą, to to, że książka > smartfon. Zawsze.
3. Czytanie sprawia, że jesteśmy lepsi ➡️ Tu @Ewa Cieślik przestawiła swoje pobożne życzenia 😁 Jest pewna korelacja między inteligencją i wykształceniem a czytelnictwem. "Może inni spełniają swoje kulturalne potrzeby, oglądając filmy i seriale lub wolą się zrelaksować, układając puzzle?" - powiedziałabym, że to są złudzenia. Dotyczą może 1% tych, którzy nie czytają. Często osoby, które unikają książek jak ognia unikają jak ognia jakiegokolwiek wysiłku intelektualnego. Nie samo czytanie ich uwiera, co ruszanie szarych komórek. Dlatego nie układają puzzli, nie oglądają oscarowych filmów, nie chodzą do teatru, do opery ani do muzeów. Przeglądają media społecznościowe, leżą na kanapie i oglądają bezmyślne programy rozrywkowe (kobiety) albo sport (mężczyźni). I nie ma nic złego w mediach społecznościowych, w głupawej rozrywce albo sporcie w telewizji pod warunkiem, że nie jest to jedyne, czym człowiek się zajmuje.

W każdym stereotypie jest trochę racji, a trochę mitu.

O mitach czytelniczych powiem tak:
1. Książki? Trzeba mieć na nie dużo wolnego czasu ➡️ I tak, i nie. Większość osób, które szafują tym argumentem, nie jest aż tak spracowana, po prostu tracą czas na internet czy telewizję. Z drugiej strony jestem wyobrazić sobie, że ktoś, kto ciężko pracuje (np. na dwa etaty, albo kto...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie jestem pewien, czy stereotypami w ogóle warto się przejmować. Sam padam ich ofiarą dość często, nie tylko z powodu zainteresowania literaturą, ale problem polega na tym, że konstrukcja ludzkiego mózgu po prostu do myślenia stereotypowego nas zmusza. Ot, cała filozofia. 

Jeśli już jednak brać pod uwagę poziom szkodliwości pewnych stereotypów, to wymieniłbym przekonanie o wyższości literatury nad innymi dziełami kultury (zaznaczam- kultury- nie prac naukowych, czy stricte źródeł historycznych, w kontekście historycznych badań), a z drugiej strony przekonanie, że era piśmiennictwa się kończy i czytelnictwo przestaje być współczesnemu człowiekowi potrzebne. 

Z osobistych doświadczeń wymieniłbym jeszcze protekcjonalne podejście do fantastyki- o ile w dzisiejszych czasach powstaje niestety masa szablonowych, płytkich i typowo komercyjnych powieści, o tyle sam gatunek tworzy ogromne pole do niezwykle trudych i głębokich rozważań natury zarówno filozoficznej, jak i naukowej. Wydaje mi się, że żaden inny gatunek nie otwiera tak szerokich perspektyw na te kwestie. 

Nie jestem pewien, czy stereotypami w ogóle warto się przejmować. Sam padam ich ofiarą dość często, nie tylko z powodu zainteresowania literaturą, ale problem polega na tym, że konstrukcja ludzkiego mózgu po prostu do myślenia stereotypowego nas zmusza. Ot, cała filozofia. 

Jeśli już jednak brać pod uwagę poziom szkodliwości pewnych stereotypów, to wymieniłbym przekonanie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Niejednokrotnie słyszałam uwagi, że czytanie jest nudne i ktoś absolutnie nie wie jak można poświęcać na to tyle czasu, skoro o wiele szybciej jest obejrzeć film. Ten argument dość szybko upadał po przytoczeniu fabuły albo tematyki dowolnej ksiazki, jaką aktualnie czytalam - niezaleznie od tego czy to był kryminał, reportaż czy coś z fantastyki. 
Wydaje mi się, że sporo osób zatrzymało się na postrzeganiu czytania przez pryzmat szkolnych lektur - i wcale się temu nie dziwię. Mało który nastolatek zaczytywał się w szkole "Nad Niemnem" czy "Potopem", przez co - jeśli nie złapał bakcyla czytania samodzielnie sięgając po ciekawsze książki bedac młodszym, albo nie natknął się z czyjegoś polecenia albo drogą samodzielnego odkrywania własnych zainteresowań na jakąś fascynująca lekturę, to mógł się nabawic uprzedzeń.
Pozniej trzeba mieć w sobie sporo chęci/ciekawosci/samozaparcia żeby zacząć czytać od nowa, wybierając książki w nurcie aktualnych zainteresowań, stąd staram się robić co mogę żeby polecać możliwie najciekawsze pozycje książkowe  :) 

Niejednokrotnie słyszałam uwagi, że czytanie jest nudne i ktoś absolutnie nie wie jak można poświęcać na to tyle czasu, skoro o wiele szybciej jest obejrzeć film. Ten argument dość szybko upadał po przytoczeniu fabuły albo tematyki dowolnej ksiazki, jaką aktualnie czytalam - niezaleznie od tego czy to był kryminał, reportaż czy coś z fantastyki. 
Wydaje mi się, że sporo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Staram się nie oceniać tego, co ludzie czytają, gdyż każdy ma prawo do wyboru  tego, co go interesuje i co mu sprawia przyjemność. Sama również wybieram różne lektury i nie zawsze wybitne dzieła. Przecież czytanie to też rozrywka, wytchnienie, więc książki typu "popierdółki" czasami są dla mnie bardziej wartościowe niż wiekopomne dzieła, szczególnie wtedy gdy szukam czegoś lekkiego i relaksującego, co rozładuje stres. Nie rozumiem też tłumaczenia, że ktoś nie ma czasu na czytanie. Jeżeli tak uważa, to znaczy, że nie chce go znaleźć. Ja na swoje hobby (kulturystyka i książki) zawsze znajdę czas, bo dlaczego mam sobie odmawiać przyjemności? Postępuję według zasady: "Żyj i daj żyć innym", nie szufladkując ludzi wedle tego, co robią w życiu zawodowym, jak spędzają czas wolny czy jakie mają hobby. I tego samego życzyłabym sobie w stosunku do siebie, gdy słyszę oburzone głosy, że kobieta a trenuje taki męski sport. A, że czytam, to raczej nikt się nie dziwi, bo sięgam po nie w różnych sytuacjach, na przykład podczas tak zwanych "okienek" w pracy.

Staram się nie oceniać tego, co ludzie czytają, gdyż każdy ma prawo do wyboru  tego, co go interesuje i co mu sprawia przyjemność. Sama również wybieram różne lektury i nie zawsze wybitne dzieła. Przecież czytanie to też rozrywka, wytchnienie, więc książki typu "popierdółki" czasami są dla mnie bardziej wartościowe niż wiekopomne dzieła, szczególnie wtedy gdy szukam czegoś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

U mnie to,tak. Pytnia czemu tak,dużo czytasz.I dlaczego ttyle fantasty. I oczywicie ,dlaczego nie słucham się ekspertów.Którzy lepiej wiedzą ,mam czytać .

U mnie to,tak. Pytnia czemu tak,dużo czytasz.I dlaczego ttyle fantasty. I oczywicie ,dlaczego nie słucham się ekspertów.Którzy lepiej wiedzą ,mam czytać .

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jak w wielu sprawach tak i z czytaniem spotykam się ze stereotypami - Pierwszy z nich, gdy mówię, że często wracam do ulubionych książek - "Szkoda marnować czas na czytanie po raz kolejny tej samej książki". Mnie nie szkoda. Drugi - "Nie warto czytać tylko dla rozrywki, książka powinna być "wartosciowa" - dla mnie rozrywka to też wartość 😏. Kolejny "Nie biorę udziału w wyzwaniach czytelniczych, bo zależy mi na jakości, a nie ilości przeczytanych książek". Imho jedno drugiego nie wyklucza. "Nie czytam fantasy - to dla dzieci" - o gustach czytelniczych po prostu nie dyskutuję, ale cieszę się, że mam przyjaciółkę o podobnych zamilowaniach czytelniczych i syn też zaczął czytać fantasy - możemy sobie coś polecić i wymienić się książkami 😊.

Jak w wielu sprawach tak i z czytaniem spotykam się ze stereotypami - Pierwszy z nich, gdy mówię, że często wracam do ulubionych książek - "Szkoda marnować czas na czytanie po raz kolejny tej samej książki". Mnie nie szkoda. Drugi - "Nie warto czytać tylko dla rozrywki, książka powinna być "wartosciowa" - dla mnie rozrywka to też wartość 😏. Kolejny "Nie biorę udziału w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

  Artykuł dobry, ale komentarze do niego jeszcze lepsze. Dawno się tak nie uśmiałam! U mnie jest tak: o tym, że czytam nowa osoba dowiaduje się  zwykle wtedy, gdy to z rozmowy wyniknie. Wtedy ta Nowa/Nowy zwykle mówi „ja też” a co teraz czytasz?  I jest temat do rozmowy. A jak Nowa/Nowy nie czyta, to zmienia temat. Zdarza się czasem, że się  zapędzi: Nie szkoda ci czasu na czytanie?  Musisz być samotna skoro czytasz…., Ja nie czytam, szkoda oczu, wolę film. Śmieję się wtedy, że każdy „marnuje czas” na co chce i co lubi. A ty na co marnujesz czas? 😁   

  Artykuł dobry, ale komentarze do niego jeszcze lepsze. Dawno się tak nie uśmiałam! U mnie jest tak: o tym, że czytam nowa osoba dowiaduje się  zwykle wtedy, gdy to z rozmowy wyniknie. Wtedy ta Nowa/Nowy zwykle mówi „ja też” a co teraz czytasz?  I jest temat do rozmowy. A jak Nowa/Nowy nie czyta, to zmienia temat. Zdarza się czasem, że się  zapędzi: Nie szkoda ci czasu na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej