Otrzymał już ktoś nagrodę ? :)

Otrzymał już ktoś nagrodę ? :)

Bardzo się ciesze z wyróżnienia i gratuluje pozostałym zwycięzcom :)

Bardzo się ciesze z wyróżnienia i gratuluje pozostałym zwycięzcom :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Palianna
Capricorn
filomata_
Zdrapka
anteeekg

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Palianna
Capricorn
filomata_
Zdrapka
anteeekg

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Ja swoją szczodrością obdarowywałabym 3 wydawnictwa najpopularniejsze i ich popularnych pisarzy. Radość wielka z funduszu pieniężnego, a to co pozostanie nie będzie wykorzystane na cele związane z czytelnictwem.Projekty, plakaty, akcje, nagrody książkowe. Pokolenie czytelników będzie się wzbogacać i dzięki temu zobaczą jaką wartość ma sobie książka.

Ja swoją szczodrością obdarowywałabym 3 wydawnictwa najpopularniejsze i ich popularnych pisarzy. Radość wielka z funduszu pieniężnego, a to co pozostanie nie będzie wykorzystane na cele związane z czytelnictwem.Projekty, plakaty, akcje, nagrody książkowe. Pokolenie czytelników będzie się wzbogacać i dzięki temu zobaczą jaką wartość ma sobie książka.

Gdybym posiadała ów śliczną kamienicę w Krakowie ofiarowałabym ją nietypowej osobie. Chociaż jest kilka autorek, którym z największą chęcią oddałabym mój dobytek, małą willę w pięknym i majestatycznym Krakowie podarowałabym panience Skeeter. Owszem, mam na myśli postać fikcyjną, która napisała tylko, a zarazem, aż jedną książkę. Śmiało odpowiem na pytanie: -Dlaczego chciałabym oddać coś wielkiego i bogatego nieistniejącej postaci z książki. Bohaterka "Służących" jest wykreowana na idealną, energiczną i upartą pisarkę, uosabiam ją więc ze mną. Książka Kathryn Stockett opowiada nie tylko historię czarnoskórej pomocy domowej, ale również pokazuje nam życie kobiety. Kobiety nie bojącej się życia, odważnej, kobiecej i tak podobnej do dziewczyn żyjących dzisiaj. Skeeter napisała książkę, chociaż tak naprawdę nigdy jej nie przeczytałam, z wielką ochotą śledziłam krok po kroku jak zbierała do niej informacje. Skeeter poznałam bardziej niż jaką kolwiek inną autorkę dzieła literackiego, więc tak, to właśnie jej chcę podarować mój dobytek.

Gdybym posiadała ów śliczną kamienicę w Krakowie ofiarowałabym ją nietypowej osobie. Chociaż jest kilka autorek, którym z największą chęcią oddałabym mój dobytek, małą willę w pięknym i majestatycznym Krakowie podarowałabym panience Skeeter. Owszem, mam na myśli postać fikcyjną, która napisała tylko, a zarazem, aż jedną książkę. Śmiało odpowiem na pytanie: -Dlaczego...

Moja kamienica ląduje w rękach Woody`ego Allena! Mam nadzieje, że mój „upominek” zaowocowałby nowym filmem, który zapisał by się na kartach światowej kinematografii. Oczywiście z Krakowem w tle! Allen ma niezwykły dar do ukazywania uroków danego miasta w swoich filmach, a Kraków ma z kolei do tego niezwykłe predyspozycje :) Kto wie, może by się trafiła nawet romantyczna scena pod pomnikiem smoka Wawelskiego?

Moja kamienica ląduje w rękach Woody`ego Allena! Mam nadzieje, że mój „upominek” zaowocowałby nowym filmem, który zapisał by się na kartach światowej kinematografii. Oczywiście z Krakowem w tle! Allen ma niezwykły dar do ukazywania uroków danego miasta w swoich filmach, a Kraków ma z kolei do tego niezwykłe predyspozycje :) Kto wie, może by się trafiła nawet romantyczna...

Podarowałbym ją Krzysztofowi Krawczykowi. Za co? Za całokształt. Za Parostatek, Chciałem być, Mój przyjacielu i niemal każdy inny jego utwór. Za to, że wyjechał i wrócił. Za to, że wiódł dużo bardziej „rozrywkowe” życie niż niejeden z rodzimych Rock and Rollowców i nie ma potrzeby tego ciągle podkreślać. Za głos, za uśmiech, za muzykę, jakiej już się nie tworzy.

Podarowałbym ją Krzysztofowi Krawczykowi. Za co? Za całokształt. Za Parostatek, Chciałem być, Mój przyjacielu i niemal każdy inny jego utwór. Za to, że wyjechał i wrócił. Za to, że wiódł dużo bardziej „rozrywkowe” życie niż niejeden z rodzimych Rock and Rollowców i nie ma potrzeby tego ciągle podkreślać. Za głos, za uśmiech, za muzykę, jakiej już się nie tworzy.

Gdybym mogła wybrać takiego dowolnego twórcę i obdarzyć go wspaniałym i hojnym majątkiem, to chciałabym wyróżnić mojego tatę. Niedocenionego jeszcze zza życia artystę, który stworzył dzieło swojego życia czyli... mnie.

Myślę, że nie ma co szukać daleko osób, które zasługują na tak wyjątkowe wyróżnienie, a poza tym gdzieś słyszałam, że najlepiej gdy wszystko zostaje w rodzinie ;)

Gdybym mogła wybrać takiego dowolnego twórcę i obdarzyć go wspaniałym i hojnym majątkiem, to chciałabym wyróżnić mojego tatę. Niedocenionego jeszcze zza życia artystę, który stworzył dzieło swojego życia czyli... mnie.

Myślę, że nie ma co szukać daleko osób, które zasługują na tak wyjątkowe wyróżnienie, a poza tym gdzieś słyszałam, że najlepiej gdy wszystko zostaje w...

Spisanie swojego testamentu - najtrudniejsza rzecz pod słońcem. Szczególnie, kiedy się jest jeszcze całkiem młodą. Ale cóż. Los zrządził inaczej. Pojawiły się przerzuty do mózgu, chemioterapia w ogóle już nie pomaga. Pora szykować się na śmierć. I rozdysponować swoim majątkiem.
- A tę piękną kamienicę przy ulicy Grodzkiej komu Pani zapisze?- notariusz spojrzał na mnie znad swoich okularów.
Właśnie, komu ją zapisać? Takiej kamienicy nie może dostać byle kto. Tylko artysta mógłby ją docenić. Ale który?
Nagle przyszedł mi do głowy pomysł.
- Kamienicę przy ulicy Grodzkiej zapisuję Panu Stephenowi Kingowi.
- Jest Pani pewna?- notariusz był zdziwiony- Pan King z pewnością jest szczęśliwy w Maine.
Ja jednak wiedziałam swoje. Oczyma wyobraźni już widziałam, jak jeden z najsłynniejszych autorów horrorów w jednym z mieszkań tej kamienicy, pracuje nad nową powieścią, popijając drinka. Może akcję swojego następnego dzieła umieści właśnie w Polsce? To by było coś. Szkoda tylko, że tego nie doczekam:(

Spisanie swojego testamentu - najtrudniejsza rzecz pod słońcem. Szczególnie, kiedy się jest jeszcze całkiem młodą. Ale cóż. Los zrządził inaczej. Pojawiły się przerzuty do mózgu, chemioterapia w ogóle już nie pomaga. Pora szykować się na śmierć. I rozdysponować swoim majątkiem.
- A tę piękną kamienicę przy ulicy Grodzkiej komu Pani zapisze?- notariusz spojrzał na mnie znad...

A ja swoją kamienice oddam w ręce niezwykle charyzmatycznego i sympatycznego pisarza Billa Brysona. Kraków, to rzesze turystów, które napływają z całego świata. To mieszanina kultur, języków i przyzwyczajeń. To miasto studentów o niesamowitych pomysłach i odbytych szalonych podróżach. A mój gospodarz kamienicy lubi się otaczać właśnie takimi ludźmi. Stworzyłabym mu miejsce (przytulny bar i hostel), do którego mogliby przybywać właśnie tacy ludzie i wieczorami przy kuflu ulubionego napoju Billa opowiadać mu o miejscach, w których żyją i tym samym podpowiadać mu kierunki kolejnych podróży, z których powstaną kolejne niezwykłe książki. Marzenia... ;)

A ja swoją kamienice oddam w ręce niezwykle charyzmatycznego i sympatycznego pisarza Billa Brysona. Kraków, to rzesze turystów, które napływają z całego świata. To mieszanina kultur, języków i przyzwyczajeń. To miasto studentów o niesamowitych pomysłach i odbytych szalonych podróżach. A mój gospodarz kamienicy lubi się otaczać właśnie takimi ludźmi. Stworzyłabym mu miejsce...