-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać392
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Cytaty z tagiem "rekompensata" [2]
[ + Dodaj cytat]Jakiej zapłaty mogła żądać za to, że nie znosi widoku zatoki, którą przedtem kochała, że czuje się chora od samego patrzenia na statek?... Jakżeby można to oszacować? Ile za matkę?... Ile za ojca?... A za narzeczonego?... Za zmarnowane życie?... Jaką cenę wyznaczono za jedno ludzkie istnienie? - Nie ma takiej sumy, która mogłaby nam wyrównać poniesione straty.
Takie bezwstydnie cudowne pożywienie - proszę, dołóż sobie następną gigantyczną łychę śmietany, rozsmaruj więcej smalcu na chlebie - zostało wymyślone przez naród potrzebujący rekompensaty za brutalność życia w kraju, który trwa w nieustannym stanie wojny z własnymi obywatelami i samym sobą.
Dla mnie, dziecka dorastającego w Związku Radzieckim, puste półki stanowiły pierwsze starcie zbrojne w tej wojnie. Mój kraj obejmował zasięgiem dziesięć stref czasowych. Można tu było uprawiać pomarańcze w podzwrotnikowym klimacie Adżarii nad Morzem Czarnym, hodować owoce i sadzić melony na wietrznych stepach Kazachstanu, pielęgnować pomidory i bakłażany na pogórzach Tadżykistanu, zbierać winogrona i owoce w winnicach i sadach Kaukazu, łowić kraby, krewetki i ryby w głębinach Pacyfiku lodowatych wodach Arktyki oraz licznych rzekach, przecinających tę ziemię wzdłuż i wszerz, wypasać bydło i zbierać plony na płodnych polach centralnej Rosji i zachodnich republik, a potem wykorzystywać liczącą ponad sto czterdzieści tysięcy kilometrów sieć kolei - najdłuższą na świecie, jak niezmiennie przypominały nam nasze szkolne podręczniki - aby dostarcza c całe to bogactwo dwustu dziewięćdziesięciu milionom obywateli.
Zamiast tego Związek radziecki nas głodził. [Barszcz na wojnie] s.150.