-
Artykuły„Nie ma bardziej zagadkowego stworzenia niż człowiek” – mówi Anna NiemczynowBarbaraDorosz2
-
ArtykułyNie jesteś sama. Rozmawiamy z Kathleen Glasgow, autorką „Girl in Pieces”Zofia Karaszewska2
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Matki. Sprawdź propozycje wydawnictwa Czwarta StronaLubimyCzytać1
-
ArtykułyBabcie z fińskiej dzielnicy nadchodzą. Przeczytaj najnowszą książkę Marty Kisiel!LubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "przemijalność" [7]
[ + Dodaj cytat]Przyglądnij się każdemu człowiekowi z osobna, zastanów się nad ludzkością; nie ma człowieka, którego życie nie miałoby na widoku jutra. Co w tym złego? – pytasz. Nieskończenie wiele. Ludzie bowiem nie żyją, lecz dopiero mają żyć. Wszystko odwlekają. Choćbyśmy się nawet wysilali, to i tak życie nas wyprzedzi: teraz zwlekamy, życie przechodzi obok nas, jakby czyje inne, i choć kończy się w ostatnim dniu, to codziennie mija.
I wtedy przeraża mnie straszna myśl - wszyscy w tym barze, wszyscy tutaj, i Ali i nawet mały Andy wkrótce wszyscy zginą. Za dziesięć, dwadzieścia, trzydzieści, czterdzieści, pięćdziesiąt czy sześćdziesiąt lat, nieważne. Ach, wszyscy ci piękni ludzie, starzy i wszyscy pokręceni i straszni, i świry, nie będzie ich tutaj, nie będą istnieć. Tak naprawdę w mgnieniu oka.
Filozofowie tłumacza, że zainteresowanie światem roślin i zwierząt ma swoje źródło w japońskiej estetyce, która barzdiej niż doskonałość i trwałość ceni ulotność i niedokończenie. To podejście ma swoje specjalne określenia: wabi-sabi,
które często tłumaczy się jako pochwałę prostoty, oraz mo-no-no-aware, czyli odnalezienie szczęścia w przemijalności rzeczy. To dlatego wiosną cały kraj zatrzymuje się na chwilę, żeby zachwycić się kwitnącymi kwiatami wiśni. Ludzie spotykają się w parkach i ogrodach, żeby wspólnie poobserwować spadające płatki. Ten widok jest dla nich tym piękniejszy, ponieważ wiedzą, że za chwilę już go nie będzie. Tak samo jest z owadami, które żyją kilka dni albo przelatują nad uchem, by po sekundzie zniknąć.
Niezdolność do pogodzenia się z własną przemijalnością i brakiem znaczenia jest jednym z najpotężniejszych motywów przyjęcia wiary religijnej.
Wstają rano i dzień, który z nimi wstał, to nie jest dla nich nowy dzień, ale ciągle ten sam dzień wczorajszy i przedwczorajszy i zaprzedwczorajszy, zaprzeszły dzień ciągnący się, wlokący się już od wielu tygodni, miesięcy i długich lat, ginący w przeszłej minionej oddali czasu. Nie było dla nich nowego dnia już długo—długo, dawno—dawno, i to jest straszliwie niebezpieczne, bo do tego można się przyzwyczaić i oni mogą już wcale nie pragnąć, wcale nie tęsknić za nowym dniem, a bez tego, bez tęsknoty, może już do nich nigdy nie przyjść nowy dzień.
...już od pewnego czasu nadawanie odpowiedniego znaczenia wszystkim rzeczom, które się wokół mnie zdarzały, zaczęło przekraczać moje możliwości.