cytaty z książek autora "Carl Abrahamsson"
Możliwe,że najlepszym rozwiązaniem byłoby zastąpienie monoteistycznego autorytetu strachu i przemocy,jak również wielbiącej technologię racjonalności obecnych ateistów,skupieniem na podejmowaniu odpowiedzialności za swój los.Ludzie powinni być bardziej odpowiedzialni.Jeśli ich własny wkład w całość istnienia stanie się dla nich głównym autorytetem,wówczas poczują się lepiej,a zarazem przyczynią się do większego dobra ogółu.
We wszechświecie nie ma już supernowych ani czarnych dziur - tylko nieskończony,wielobarwny przepływ energii,który odbija subiektywną prawdę.
Jak można nie kochać czegoś takiego ?.
Zerwijmy z jarzmem pomiaru.Nie wierzmy w długość i szerokość.Uwierzmy w ładowanie i rozładowanie,pasję,kontrast,konflikt,energię,ejakulację,emisję,moc przemijającej chwili.
Jedna z zasad,którymi kieruje się nasza binarna kultura,głosi,że cokolwiek jest niesprawdzalne empirycznie,musi być fikcją.
Jak domniemanie niewinności w systemie sądowym.Bez jednoznacznych dowodów poświadczających bycie faktem,zjawisko zaliczane jest do fikcji.
Element magiczny został rozrzedzony,zbanalizowany,skomercjalizowany poprzez literaturę i rozrywkę w ciągu ostatnich kilku dekad.To sprawia iż zapominamy,że postęp w dziedzinach takich jak nauki przyrodnicze,medycyna czy psychologia,czerpie od pionierów z przeszłości,którzy musieli walczyć z monoteistycznym dogmatem i przesądem,często ryzykując własnym życiem.
Odkryłem,że samotność, mrok i cisza, należą do najbardziej kreatywnych stanów istnienia.
Jeśli jesteś sprytny, zrób coś sprytnego, jeśli jesteś piękny, zrób coś, co ujawni to piękno, jeśli posiadasz talent muzyczny, musisz po prostu tworzyć muzykę... To takie proste! Przegrywasz jedynie wtedy, gdy próbujesz być kimś innym. Trzeba przy tym ciągle uważnie oceniać siebie, być szczerym na temat tego, czego dowiadujemy się o sobie, i nigdy nie przejmować się tym, co mogą pomyśleć o tym inni. Ich zdanie powinno być dla nas zupełnie bez znaczenia.
Samozadowolenie jest zabójcze. Człowiekiem trzeba czasem wstrząsnąć.
Zamiast szukać głębiej i sięgać wyżej,współczesny artysta zachęcany i uczony jest,by zostać powierzchownym - i za efekty tej stagnacji jest sowicie wynagradzany.