Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaiste, cokolwiek się zdarzy,
ta jedna godzina pełna była słońca i najwyżsi bogowie niczym bardziej nie mogą się pysznić,
niźli tą godziną, którą widzieli,
jak mijała...

Weszłaś prosto z nocy
I miałaś w dłoniach kwiaty,
Teraz przyjdziesz z ludzkiego zamętu,
Ze zgiełku słów mówionych tobie.

Mnie, co widziałem cię wśród rzeczy pierwszych,
Gniew ogarnął, gdy wymawiano twe imię
W miejscach pospolitych

Chciałbym, żeby chłodne fale opłynęły mój umysł
I żeby świat usechł jak zwiędły liść
Albo jak puch dmuchawca i żeby wiatr go porwał,
Bym cię znów mógł odnaleźć-
Samą.

Oh my songs / why do you look so eagerly and so curiously / into people's faces / will you find your lost dead among them?