Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To teraz można najlepiej zobaczyć, że po czasie ciemności zawsze budzi się nowe życie. Marzec ze swoją szarością i kilogramami błota ma w sobie więcej nadziei niż późniejsze miesiące pełne kolorów i zapachów.

– I jak zwykle to ja muszę najciężej pracować!
Dołączył do nas Pawełek.
– Co? Dlaczego mama przydzieliła mi najtrudniejsze
zadania?!
Usłyszeliśmy cichy śmiech. Mama stała w drzwiach
i przyglądała nam się z rozbawieniem.
– Sama nie wiem, jak mi się to udało. Przydzielić
najtrudniejsze zadania kilku osobom naraz, to trzeba
mieć talent...

Niebo było już zupełnie ciemne, gdy dojechaliśmy
na miejsce. Tata wszedł do domu pierwszy i zapalił światło
na ganku oraz w pokojach. Dopiero wtedy odetchnęliśmy
z ulgą – nasz domek sprawiał wrażenie przebudzonego
i zadowolonego z ludzkiej obecności. Miałem poczucie,
że wróciłem do siebie.