Jesteśmy społecznością, która kocha książki

w ciągu tych sześciu miesięcy nie słyszał choćby jednego zdania, które uznałby za ważne, czy dla osoby je wypowiadającej, czy dla tej, która słuchała. Wydawało mu się, że język szwedzki składa się z samych dźwięków bez treści, z czegoś, co w naturalny sposób wydobywa się z ciała tak jak włosy, nos, uszy, gdy nagle zrozumiał, że taki właśnie jest wyraz prawdziwej istoty pokoju, że to odgłos niczym niezakłóconej codzienności, właśnie tak powinno być, gdy wszystko jest w porządku, nie ma pewniejszej oznaki dobrobytu i pokoju niż błahostki.