Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Vas Wolkow. Mężczyzna przesiąknięty grzechem, jak ta cała reszta, który jednocześnie wyglądem przypomina anioła. Czasami zastanawiam się, czy Bóg wysłał go, żeby mnie strzegł, kiedy byłam wystawiana na próbę. Innym razem wydaje mi się, że Bóg mnie opuścił i jestem w jakimś czyśćcu urządzonym na ziemi na wzór piekła.

Poczułem to w sobie – przyciąganie było tak silne, że nie wiem, dlaczego z nim walczyłem. Czułem się tak, jakby nasze dusze się wzajemnie rozpoznały: ból, zdrada, zagubione dziecko szukające schronienia, domu, kogoś, kto by ją chciał. Ja, kurwa, ja jej pragnę. Nie tylko ciała, lecz także myśli, słów, uśmiechu. Chciałbym ją chronić przed tym nienawistnym światem.

[...] Delikatny pocałunek, który składa na moim czole, sprawia, że moja dusza staje w płomieniach.
Czy anioł może mieć taki wpływ? Upadły – na pewno.
Ale dlaczego nawet w najmniejszym stopniu mnie to nie przeraża?
Bo tym aniołem jest Vas Wolkow – właśnie dlatego.