cytaty z książki "Jej portret"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Rodzina jest jak gałęzie drzewa. Wszyscy rośniemy w innych kierunkach, lecz zawsze łączą nas korzenie.
Piękny człowiek to nie ten przyodziany w najmodniejsze ubrania, lecz ten, którego twarz odzwierciedla spokój.
Ludzki umysł ma bowiem to do siebie, że bez wysiłku zapamiętuje zło. Nad tym, co dobre, trzeba nieustannie pracować. Trzeba też wierzyć, że wszystko w życiu ma swój sens. Nawet gdyby tym sensem miało być coś zupełnie innego, niż sobie zaplanowaliśmy.
Chciała być sama i kiedy dostała już to, o czym marzyła, nie poczuła się z tego powodu szczęśliwa. Trzeba uważać, o czym się marzy. Spełnione marzenia nie zawsze przynoszą spokój duszy.
Bo jak się kogoś kocha, trzeba go puścić wolno. Na tym polega miłość.
Ludzi sukcesu od ludzi porażki różni to, że ci pierwsi niczym zuchwali amatorzy potrafią biec w kierunku swoich marzeń. Ludzie sukcesu życzą innym dobrze, emanują radością, potrafią zaakceptować zmiany. Biorą odpowiedzialność za własne niepowodzenia, bez obwiniania za nie kogoś.
Wiedział jednocześnie, że miłość czasami trzeba puścić wolno. Jeśli naprawdę należy do nas, nie oddali się zbytnio. Nawet jak zbłądzi, to znajdzie drogę powrotną.
Czas, droga pani, to coś takiego, czego nie da się kupić za żadne pieniądze.
Wystarczył tylko ten jeden raz, jeden jedyny... by rozkręcić spiralę zła. To jak z narkotykiem - lepiej nie próbować wcale, bo mało jest ludzi poprzestających na jednym razie.
Czasami wydaje mi się, że traktujesz mnie jak pieknie oprawioną książkę. Podobała Ci się okładka, ale nie chce Ci się jej przeczytać...
Wiemy o sobie tyle, ile zdążyliśmy przeżyć i właśnie dlatego powinniśmy się wystrzegać osądzania ludzi, których zachowanie wydaje nam się karygodne.
Dzisiejszy świat tak bardzo się spieszył, dając wrażenie braku czasu na zwykłe życie.
Mądrości nie można kupić za pieniądze. Można ją jedynie nabywać, błądząc ścieżkami życia. Rzeczy, które się nam przytrafiają, nie są ani dobre, ani złe. One po prostu są, a to my nadajemy im znaczenie. Budzimy się z konkretną intencją na dzień, który został nam podarowany, i nagle okazuje się, że wszystko musimy przewartościować. Mamy wybór – możemy poddać się i przepuścić przez palce nasączony bólem czas albo… wyciągnąć z niego wnioski.
Człowiek, który ma w domu wszystko, nie szuka niczego na zewnątrz. Nie jest mu to do niczego potrzebne.
Do momentu podjęcia decyzji zawsze idzie opornie. Później wszystko zaczyna toczyć się znacznie szybciej.
Czasami trzeba odejść w cień. Zmęczony człowiek łatwo popełnia błędy i łatwo się załamuje. Tak wielu ludzi doprowadza się do stanu głębokiego zniechęcenia, udając jednocześnie, że wszystko jest w porządku. A życie płynie, toczy się niezależnie, czy tego chcesz, czy nie.
Kiedyś wydawało mu się, że nigdy nie byłby w stanie wybaczyć tego, co akurat wybaczał. A jednak... Ludzie się zmieniają, przesuwają granice swojej wytrzymałości po to, by kurczowo trzymać się starego życia. Życia, które wydaje się dla nich jedyne, szczęśliwe i dobre.
Każdy człowiek, bez wyjątku, szuka akceptacji, pragnąc, by jego praca była ceniona, a on sam - szanowany. Właśnie ze względu na potrzebę bycia akceptowaną Maja wybrała szkołę muzyczną.
Cokolwiek byśmy nie robili i jakkolwiek byśmy się z tym życiem nie szarpali, i tak w efekcie wszyscy wylądujemy właśnie tutaj...
Ludzie zmieniają się albo przez desperację, albo przez inspirację.
Dziś wiem, że nie zbuduje się szczęścia na cudzej krzywdzie.
Twoja matka poniosła już karę. Wszystkie grzechy, które wydają owoce, żyją dłużej, niż nam się wydaje...
Może musiało się "coś" wydarzyć, by jeszcze bardziej zaczął cenić codzienność? Wszystko, co się nam przytrafia, jest odpowiedzią na życie, jakie wiedliśmy, a wszystko, co będzie, stanie się odpowiedzią na to, co czynimy teraz.
Ludzki umysł ma bowiem to do siebie, że bez wysiłku zapamietuje zło. Nad tym, co dobre, trzeba nieustannie pracować...".
Wszyscy rośniemy w innych kierunkach, lecz zawsze łączą nas korzenie.
Ludzie się zmieniają, przesuwają granice swojej wytrzymałości po to, by kurczowo trzymać się starego życia.
Rodzina jest jak gałęzie drzewa. Wszyscy rośniemy w innych kierunkach, lecz zasze łączą nas korzenie.
Nie od dziś wiadomo, że tylko dzieci i głupcy oczekują innych efektów, podążając wciąż tą samą, dobrze uklepaną drogą.
Zastanawiałeś się po co istnieją zegary? Bez nich nasze życie byłoby prostsze i szczęśliwsze. Z nimi wszyscy za czymś gonią, pilnują swoich spraw i nie zwracają uwagi na drugiego człowieka.
Miłość to jest słuchanie pod drzwiami, czy to jej buty tak skrzypią po schodach. Miłość jest wtedy, kiedy do czterdziestoletniej kobiety wciąż mówisz moja maleńka i kiedy patrzysz, jak ona je, a sam nie możesz nic przełknąć.