Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak łatwo bawić się w Boga. Tak trudno ponosić tego konsekwencje.

Zawsze podejmujesz złe decyzje, zawsze popełniasz błędy i odrzucasz miłość, nieważne pod jaką postacią.

Czy zawsze musi zostać złożona ofiara, aby człowiek mógł zaznać odkupienia?

Ja tak bardzo nie chcę być popieprzona, inna niż wszyscy, nie chcę kochać tego strachu, już nie chcę żyć życiem, w którym tylko cierpienie i ból dają mi spełnienie i wskazują sens.

Leżałabym zapewne charcząc, drapiąc paznokciami o betonową posadzkę, łamiąc je, próbując przekopać się do piekła, bo ono na pewno byłoby lepsze niż to, co mnie tam spotkało".

Ale nawet kłamstwo było lepsze niż brak miłości.

Moja wieczna mogiła. Grób mojego koszmaru, gdzie nic nie miało końca. Chyba tak właśnie wygląda piekło – niekończąca się pętla strachu i bólu, które rozrywają cię od środka.

Chcę w to wierzyć. Chcę, bo do tej pory, mimo że minęło tyle lat, czuję przytłaczające poczucie winy, które zżera mnie od środka.

Przyszedł taki moment, że mimo iż kochałam moją siostrę całym sercem, to w pewien sposób zaczęłam ją nienawidzić.

Mój mąż oswoił bestię, zamiast ją zgładzić".