Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zajrzała do nas, żeby zobaczyć alpaki. Nie znaliśmy się wcześniej, nie spotkaliśmy się na żadnym koncercie, trasie, czy w studio. Znałem Korę jak wszyscy fani, śledząc jej karierę od czasu pojawienia się Maanamu na festiwalu w Opolu. W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych tamtego stulecia młodzi ludzie niemal bez wyjątku słuchali polskiej muzyki , polskiej fali rocka jak się wówczas mawiało, a Maaanam był jedną z najbardziej topowych kapel. Pewnie jeszcze dzisiaj obudzony w środku nocy jestem w stanie wyrecytować z głowy teksty takich utworów jak: „Boskie Buenos”, „Oddech szczura”, „Cykady na Cykladach” czy „Kocham Cię, kochanie moje”. Jakieś trzydzieści parę lat później, Kora siedziała na sofie w maleńkim salonie naszego skromnego domku...

Osobiście zawsze wolę zrobić coś i przekonać się jak to jest, nawet gdybym miał się sparzyć, niż nie zrobić i całe życie żałować, że nie wykorzystałem szansy, nie spróbowałem, nie podjąłem ryzyka, a być może czekało mnie coś fajnego. Nigdy nie żałuję żadnych decyzji i nie traktuję ich jako porażek. Jeśli w jakimś momencie życia zrobiłem tak, a nie inaczej, to znaczy, że takie doświadczenie było mi do czegoś potrzebne. Wyciągam wnioski, uczę się, myślę, co zmienić żeby w przyszłości nie popełnić drugi raz tego samego błędu i wdzięczny losowi za kolejne doświadczenie idę dalej.