Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek pierwotny na Ziemi też musiał posiadać ESP i całą gamę zdolności psi jako rezerwowy sposób przeżycia. Stąd właśnie uporczywa wiara w te zdolności, poparta jedynie nikłymi dowodami, ale i możliwość przeżycia tam, gdzie zwykła inteligencja nie wystarczy. Wątła istota, jaką był człowiek pierwotny, nie byłaby zdolna przeżyć, mając wzrok gorszy niż ptaki i jedną dziesiątą czułości słuchu psa lub drapieżnika, i nie wiedząc, gdzie szukać jedzenia, wody, schronienia, jak unikać naturalnych wrogów. W miarę jednak rozwoju cywilizacji i techniki niewykorzystywane umiejętności zanikły. Człowiek, który mało chodzi, zatraca umiejętność biegania i wspinania się, ale przecież mięśnie pozostają i można je na nowo rozwinąć, wie o tym każdy atleta i cyrkowiec.

Gdyby gwiazdy świeciły tylko raz na tysiąc lat, jakże ludzie zachwycaliby się nimi!

W dawnych czasach panował przesąd, że niebezpiecznie jest spać w świetle księżyca, ponieważ to może wywołać chorobę psychiczną, obłęd. Czy w takim razie zaśnięcie pod czterema księżycami nie byłoby czterokrotnie bardziej niebezpieczne?

Wspinał się już i na Ziemi, ale człowiek czuje się głupio, szarpiąc się na stromym zboczu, kiedy obok nastolatki przejeżdżają wyciągiem krzesełkowym i cichoczą na widok wapniaka, który chciał spróbować trudniejszej drogi!