Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Jesteś mój, Zezulcu - Przecież ja nie mam zeza! - wykrzyknął Charlie. - Muszę cię przygotować, bo wkrótce zaczniesz go mieć, jeśli zaczniesz tak wytężać wzrok w przyszłość.

Chuffy wyszedł przed ołtarz. - Ma mnie. To ja. To znaczy, przyjmę na siebie tę rolę i poprowadzę ją tam, gdzie ma pójść. Do ołtarza, prawda?

Ja nigdy nie będę robił takich rzeczy, jakie sobie wyśniłaś. Spojrzała na niego z udawanym przerażeniem - Wasza Wysokość, czy to znaczy, że pozwolisz, żebym spłynęła z prądem lodowatej rzeki? Vander ryknął śmiechem. - Obiecuję, ze rzucę ci linę. - Nie trzeba - odparła, odwracając wzrok. - I tak bym zatonęła jak kamień.

Lepiej ci będzie z Vanderem, chociaż strasznie cuchnie końmi.

Z małżeństwa nie ma ucieczki, moja miła - powiedział Chuffy, ignorując jego gadaninę. - Pościeliłaś sobie łóżko, więc się kładź!

Wiesz co napisali w "Grapples Ladies Magazine" o mojej nowej powieści?
- To zupełnie nieważne - odparował Chuffy natychmiast - Twoje powieści to dzieło czystego geniuszu, moja miła.
- Powiedzieli, że nie rozumieją, jak można przeczytać tę powieść i ni popełnić samobójstwa na koniec. Tak napisali.

Mężczyźnie nie wolno narażać na strach osób, które go kochają. To jeden z męskich obowiązków.

Jeżeli zabijesz, ryzykujesz, że sam staniesz się potworem.

Dzieci nie należy oszukiwać. I tak widzą człowieka na wylot.