Jesteśmy społecznością, która kocha książki

.....abyśmy mogli się kochać, jednocześnie pozostając wolnymi;choć dobrze wiem, że żadne z nas nie może się wyzwolić ze swojego losu, losu mężczyzny i losu kobiety, i że będziemy mieli swój udział w męce, na którą skazała nas tajemna i chyba niezbyt rozumna natura; i znów wyciągnę do Ciebie dłoń i będę pragnął, tylko i wyłącznie tego będę pragnął, byś należała do mnie; a kiedy i ty wyciągniesz dłoń, i wreszcie będziesz moja, zacznę odsuwać się od ciebie, by zachować to, co postrzegam jako wolność...".

O szczęściu pisać nie można, a przynajmniej ja nie potrafię pisać o szczęściu [...] szczęście jest być może zbyt proste, by dało się o nim pisać.