cytaty z książek autora "Ladislav Fuks"
Źli ludzie są złymi tylko dlatego, że nikt ich nigdy nie obdarzył odrobiną miłości.
(...) ta pani dostała chyba zawrotów głowy. To się moż zdarzyć, gdy człowiek stoi za wysoko.
Człowiek jest jak harfa, na której gra wiatr (...) są też różne struny w człowieku (...) W człowieku są jednak i struny głębsze, i bardzo głębokie, no i (...) potem w każdym człowieku jest również jedna struna najniższa, ciemna, ponura. Jedna struna ciemna, ponura (...) i tej struny człowiek nie powinien dotykać. Na wszystkich może grać, tylko na tej jednej nie.
Zycie wieczne bez śmierci jest możliwe tylko tam, gdzie nie ma cierpienia, a więc jest to możliwe tylko w jakimś raju.
(...) człowieka łatwo zdeptać, ale trudno go podnieść, łatwo zniszczyć, ale trudno wskrzesić...
(...)"Każde wielkie dzieło rodzi się wśród oporu wrogów"(...).
Nie powinniśmy nikogo zbytecznie podejrzewać i osądzać, sami mamy dość własnych wad.
Przedwczesna śmieć jest dobrem tylko wtedy, gdy oszczędzi człowiekowi wielkiej udręki.
Jeżeli wszystko od razu jest na stole, nie ma żadnej niespodzianki. Tak jak z ta szkatułką, w której za każdym otwarciem pojawiają się nowe rzeczy. Lepiej oglądać po kolei niż naraz".
Nic nie jest pewne w życiu ludzkim. Przyszłość też jest zawsze niepewna i ta niepewność jest zawsze źródłem wszelkiego strachu. Ale przynajmniej jedyna rzecz w życiu jest pewna - to śmierć".
(...)"umieścili między sobą, jak różę między cierniami"(...).
Widzisz, delikatna jak łagodne usposobienie mogą mieć zwierzęta? Jak potrafią być miłe, gdy człowiek umie się do nich zbliżyć i pojąć ich smutne, zamknięte dusze? Ilu złych ludzi zmieniłoby się w dobrych i miłych, gdyby znalazł się ktoś, kto by ich zrozumiał, troch te ich wyjałowioną duszą pogładził..Przecież chyba każdy człowiek potrzebuje miłości.