Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdziwie pokorna osoba postrzega słowną krytykę innych osób wyłącznie jako wyraz wewnętrznych problemów tychże osób.

Złość może zmusić inne osoby, aby trzymały się od nas z daleka na poziomie fizycznym, jednak psychicznie wiąże nas z tymi osobami jeszcze mocniej, dopóki w pełni nie uwolnimy gniewu i urazy.

Lęk oznacza,że czujemy się niedostatecznie dobrzy, by sprostać danej sytuacji.

Kogoś, kto odnalazł stan wewnętrznego Pokoju nie można już dłużej zastraszać, kontrolować, programować ani manipulować nim.

Rób to co robisz ale kierując się miłością, a nie strachem.

Wdzięczność to jedna z odtrutek na dumę.

To, co uchodzi za miłość w powszechnym ludzkim rozumieniu to jedynie przywiązanie, zależność i zaborczość.

Nieświadomość jest nieokrzesana i nieucywilizowana. Podczas gdy twój intelekt udał się do szkoły podstawowej, twoja nieświadomość pozostała w dżungli i nadal skacze po drzewach.

Gdy przeskoczymy z niższego na wyższy poziom wibracji, tworzymy (...) pewnego rodzaju pole ochronne i nikt już nie może nas zranić.

Na najwyższym poziomie spokoju, opartym na odwadze, akceptacji i miłości, nasza zdolność koncentracji jest najwyższa z możliwych.

Pod wszystkimi negatywnymi uczuciami jest lęk.

Pozwalamy manipulować sobą za pomocą poczucia winy, a następnie kierujemy je przeciwko innym-wykorzystując ten sam mechanizm winy chcemy ich wykorzystywać i kontrolować.

Duma, tak jak inne negatywne emocje, rodzi lęk. Lęk oznacza potencjalną stratę. Zatem duma zawsze oznacza utratę spokoju umysłu.(...)Zaborczość i przywiązanie pojawiają się jako konsekwencja dumy. Przywiązanie więc to potencjalna przyczyna cierpienia, ponieważ wywołuje lęk przed stratą, a wraz ze stratą wracamy do apatii, depresji i żalu.(...) Umysł ludzki cechuje zabawna osobliwość- dołącza dumę do wszystkiego, co poprzedzone jest słowem " moje".

W zwykłym, zorientowanym na ego stanie świadomości ego ma zwyczaj projektować przeszłość na przyszłość. Przeszłość postrzegana negatywnie rodzi lęk, który projektowany jest na nasze wyobrażenie przyszłości.

Strach czyni nas ślepymi na prawdziwe niebezpieczeństwa życia.

Nie doświadczasz teraz stanu bezgranicznego Pokoju i bezczasowości tylko dlatego,że się im opierasz. Opierasz się, ponieważ starasz się kontrolować każdą chwilę.

Samowola to ego we własnej osobie.

Im mniejsi czujemy się wewnątrz, tym bardziej musimy rekompensować to wewnętrzne poczucie niedostateczności, nieważności, bezwartościowości poprzez namiastkę, jaką jest uczucie dumy czy pychy. (...)Prawdziwa pokora to nie " fałszywa skromność", która jest udawanym samoumniejszaniem, któremu towarzyszy tęsknota, by inni rozpoznali nasze osiągnięcia, które napawają nas dumą- ponieważ jesteśmy zbyt dumni, by chwalić się nimi otwarcie.

Ego zawiera wszystkie negatywne programy.