Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy, kto ma postawę introwertyczną, myśli, czuje i działa w sposób, który wyraźnie dowodzi, że podmiot jest głównym czynnikiem motywującym i że przedmiot ma znaczenie drugorzędne. (...) W dużym zgromadzeniu czuje się samotny i zagubiony. Im większy tłum, tym większy staje się jego opór. (...) Jego własny świat jest bezpieczną przystanią, troskliwie uprawianym i ogrodzonym ogrodem, zamkniętym dla publiczności i ukrytym przed wścibskimi.

Tak oto powstaje sytuacja, w której wydaje się, że przedmiot posiada magiczną moc. Obcy ludzie, nowe przedmioty budzą lęk i nieufność, tak jakby kryły w sobie nieznane zagrożenia, natomiast przedmioty z dawien dawna znane są niczym niewidzialnymi niciami związane z duszą; każda zmiana sprawia wrażenie zaburzenia, o ile wręcz nie powoduje zagrożenia, wydaje się bowiem, że za jej sprawą dochodzi do magicznego ożywienia przedmiotu. Samotna wyspa, na której porusza się tylko to, czemu pozwalamy się poruszać, staje się ideałem.