Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Burza minęła.
Ale w moim sercu nadal grzmi.

- Jakiej gry?
-Znasz ją najlepiej. Życie bywa trudne [...] Dla mnie to jedna wielka gra. Podejmujesz ryzyko, czasami cofasz się o kilka pól, czasami wysforowujesz się do przodu, ale zawsze, zawsze grasz dalej. Każda chwila jest wielkim wyborem, by grać. Ale jeśli się na to zdecydujesz, ostatecznie zawsze wygrywasz.

Jak to się dzieje, że uczucie tak złe może być tak dobre?

Bo po raz pierwszy w życiu, będąc w jego ramionach, czuję się wolny.

- Ojciec pokazał mi kiedyś sztuczkę. Trochę podobną do tego drogowskazu, o którym mi powiedziałeś. Chcesz ją poznać? - Pewnie. -Każda myśl jest jak niewidzialna nić. Schwyć jedną, o tak.. A potem Robi gest, jakby wyciągał sobie z czoła długą nitkę. zdmuchnij ją, puść z wiatrem i obserwuj, jak odpływa. I tak dalej, aż oczyścisz umysł. Działa niezawodnie. - Śmieje się, podciąga dżinsy i siada obok mnie.

Bo przez cały czas próbuje żeglować wśród sztormu myśli, który rozrywa mnie na strzępy: doktor Ewelyn kłamie, Starla wyjeżdża, a Web. . . No cóż, Web jest wszystkim.

I naprawiam to, co było we mnie zepsute przez cały czas... Nie chcę już wyobrażać sobie kryjówki na księżycu ani kosmicznych przygód wśród gwiazd. To jest świat, w którym chce żyć. Właśnie tu. Z nim.

Bije od niego takie ciepło, jakby połknął słońce, i promienieje radością z taką samą siłą.

Musimy umieć mierzyć się z lękami, jeśli chcemy zmierzyć się z losem.

Mam nadzieję, że któregoś dnia wszyscy ujrzymy siebie bez tych durnych etykietek, takimi, jakimi naprawdę jesteśmy. Ludźmi z gwiazd.