cytaty z książek autora "Łukasz Kulak"
Człowiek z natury stanowi nieograniczony potencjał, jednak nie staramy się go odkrywać, bo piękną, choć cichą melodię intuicji zakłócają przeraźliwe odgłosy instynktu oraz intelektu, do których wibracji jesteśmy nieprzerwanie zniżani: przez autorytety, środki masowego przekazu i tym podobne osoby oraz instytucje. Przychodzisz na świat nie jako kopia, lecz jako unikat, którym jesteś przez całe życie.
Organizm, to nic innego jak świadomy biologiczny komputer,
który działa według bodźców wewnętrznych i zewnętrznych. Gdy zmodyfikujesz otoczenie, z którego pobiera on dane (informacje), wówczas jego funkcjonowanie i charakter ulega transformacji – nawet w bardzo znaczącym stopniu.
Odrzucenie błędnego paradygmatu stopniowych powolnych zmian jest kluczowe, jeżeli chcemy poznać faktyczny przebieg rozwoju cywilizacji na Ziemi. Badając teksty starożytne doszedłem do wniosku, że cywilizacja wcale nie narodziła się na znanych nam lądach. W różnych kulturach rozsianych po całym globie przewijają się różne nazwy wysp lub nawet kontynentów, które zatonęły w obliczu dramatycznych katastrof kilkanaście tysięcy lat temu. Wśród nich znajdują się m.in. Atlantyda na Oceanie Atlantyckim, a także Mu położona niegdyś na Pacyfiku.
Umysł jest jak małpa skacząca po drzewach. Wszędzie jej pełno, ale brakuje jej koncentracji na chwili teraźniejszej, a oto chodzi w medytacji. Najważniejsze, aby nie próbować zaprzestania myślenia.
Na pozór żyjemy otoczeni fizycznymi przedmiotami, jak więc myśl (niematerialna) może wpływać na rzeczywistość? Zauważmy jednak, że cokolwiek istnieje wokół nas, na początku było myślą w czyjejś głowie. Nieważne czy weźmiemy pod uwagę samochód, samolot, komputer, wszystko to zostało powołane do „życia” poprzez niematerialną ideę.
Tak więc ludzie zajmujący się profesjonalnie określonymi dziedzinami nauki przygotowywani są do zawodu na podstawie odgórnie narzuconej ideologii autorytetów. Skutkiem tego mechanizmu jest chociażby dogmatyzm, czyli ścisłe przywiązanie do określonych poglądów.
Fizyczny świat można porównać do zwierciadła, w którym się przeglądasz. Twoja materialna rzeczywistość jest zwykle obrazem twoich myśli, uczuć, poglądów, działań i świadomości. Kiedy oglądamy w kinie film, którego nie lubimy, na nic się zdadzą nasze okrzyki: „Zmienić film! Jest beznadziejny!”, dopóki nie zmienimy ustawień projektora, z którego jest on wyświetlany. Innymi słowy, aby zaszła widzialna zmiana na ekranie, należy zwrócić się do źródła problemu, czyli w tym wypadku projektora. W życiu codziennym tym projektorem jesteśmy my, a obraz (sytuacja życiowa) zależy od wspomnianych wyżej aspektów, z których ponad wszystko najważniejsza jest świadomość, bo jej poziom „warunkuje” całą resztę, np. czyny.
Kiedy pojawia się nagle wiedza przekraczająca kompetencje naukowca, najlepiej ją wyśmiać, odpowiednio nazwać i zdyskredytować ( bez podstawnie ). Powyższe trzy etapy z pewnością nie prowadzą do rozwoju wiedzy, ale jej stagnacji i zacofaniu intelektualnemu.