Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za każdym razem, kiedy widzę motyla, przypominam sobie, jak cenne może być życie. Gąsienica zmienia się w pięknego motyla, który potem lata, gdzie mu się podoba i nikt mu nie rozkazuje.

Nie mam pojęcia, czemu moje losy tak się
potoczyły. Czasem się zastanawiam, jaki był sens
mojej męczarni. Czemu Bóg pozwala na zło? Będę
musiała zapytać go o to w niebie.

Zawsze będziesz w moim sercu. Zawsze będę przy tobie, kiedy upadniesz, żeby cię podnieść i dodać ci sił. Zawsze będę ci pomagał w tej podróży zwanej życiem. Kiedy czujesz, że twoje życie się rozsypuje, zawołaj mnie, a ja pomogę ci z powrotem je poskładać.

Czekam na tę szczególną chwilę, kiedy znów będę wolna, a w moim życiu nie będzie już zmartwień, bólu ani łez. Chcę po prostu być szczęśliwa. Chcę słyszeć wokół siebie śmiech i nie czuć już bólu. Kiedyś nadejdzie wyjątkowy dzień, w którym zacznę żyć jak ten piękny motyl. I już nie będzie mi smutno.

Wiem, że gdzie indziej życie może być piękne i, że jest ktoś, komu na tobie zależy. Musimy po prostu poczekać, aż wszystkie czarne i szare chmury się rozproszą i za klaunami, które się teraz z nas śmieją, zobaczymy piękny deszcz...

Musiałam spróbować gorzkiej słodyczy życia i samotnie stawić czoła bólowi, a potem upaść i się podnieść. Muszę chwycić ten jeden moment z wieczności, by już na zawsze być wolna.

(...) czasami, żeby wyjść ze strasznej traumy, człowiek musi skonfrontować się z bólem, a nie unikać go.