Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) brak reakcji jest najwyższym wyrazem męskiej władzy. Nie odpowiadając, mężczyzna zmusza kobietę do podporządkowania i zmienia ją w nie-osobę.

Zawsze gotowa do rozmowy, jeżeli nastaje kłopotliwa cisza. Nienawidzę ciszy, bo może ona oznaczać, że tak naprawdę jesteśmy nieszczęśliwi.

Za każdym odnoszącym sukcesy mężczyzną stoi kobieta ze zmęczonymi nogami i migreną. A za każdą odnoszącą sukcesy kobietą jest rozwód.

Macierzyństwo jest tak strasznie obciążone powinnością i koniecznością wyrzeczenia się wszystkich swoich potrzeb, że nieustannie koliduje z najdrobniejszym pragnieniem wolności.

Milczenie jest chyba gorsze od kłótni, ale najgorsza ze wszystkiego jest kompletna nieobecność humoru. Ten uparty, irytujący, przenikliwy brak, który unosi się jak chmura węglowego pyłu i zatruwa powietrze, którym oddychamy.

Ja zaś najmniej ze wszystkiego przypominam teraz uprawiającą seks stringówę. Przeciwnie, jestem samotną,barchanową, zgorzkniałą pizdą, która wkrótce będzie mogła przespać cały tydzień.

Nierówność nie powinna mieć racji bytu w związku dwojga ludzi, którzy twierdzą, że się kochają.

Fakt, że cenę za nadrzędną pozycję mężczyzn płacą również oni sami, to marne pocieszenie. Podrzędna pozycja kobiet i tak kosztuje o wiele więcej.

Małżeństwo sprzyja mężczyznom, a szkodzi kobietom.

(...) prawda była taka, że nie mogłam pogodzić się z byciem mężatką. Nie mogłam znieść całego tego syfiastego bagażu łączącego się z małżeństwem. Niesmaku na myśl o tym, co tak naprawdę reprezentuje. Setki lat ucisku, miliony nieszczęśliwych ludzi, których szepty słychać gdzieś w tle.

Próbuję o tym myśleć za każdym razem, kiedy widzę niezadowoloną babę: że gdzieś tam w środku jest radosna mała dziewczynka, która kiedyś śniła wielkie sny nieznające ograniczeń.