Autor (ur. Zamborzyce Podleśne koło Lublina) skończył historię w Warszawie, związał się z prasą ZSL-owską, był także działaczem. Między innymi założył prywatną bibliotekę wiejską we wsi Janki w Ostrołęckiem.
Jest niemal bez reszty pochłonięty tematyką wiejską. Jego utwory są niemal afabularne, rozgrywające się w półśnie, półjawie, w marzeniu. Wójcik jest bowiem bardzo wyraźnie autorem-"słowiarzem". Są to jakieś monologi, letargiczne gawędy, pełne obrazów, metafor, litanijnego zaklinania. Język jest pełen dialektyzmów i neologizmów. Debiutował poezja w 1959 roku, a prozą w 1968.
