Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Doktór
4
7,7/10
Dr hab. Jan Doktór jest pracownikiem naukowym Żydowskiego Instytutu Historycznego im. Emanuela Ringelbluma i redaktorem naczelnym „Kwartalnika Historii Żydów”. Zajmuje się duchowością żydowską, starymi drukami żydowskimi i chrześcijańskimi misjami wśród polskich żydów. Jest autorem wielu publikacji i opracowań, m.in. Początki chasydyzmu polskiego (2004),Misjonarze i żydzi w czasach mesjańskiej zawieruchy 1648–1792 (2012) oraz Słowa Pańskie. Nauki Jakuba Franka z Brna i Offenbachu (2017).
7,7/10średnia ocena książek autora
15 przeczytało książki autora
16 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Bracia, obcy czy współobywatele. Debaty chrześcijańskie na temat judaizmu i jego wyznawców w Europie do początków XIX wieku
Jan Doktór
9,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
2019
Śladami mesjasza-apostaty; żydowskie ruchy mesjańskie w XVII i XVIII wieku a problem konwersji
Jan Doktór
6,8 z 6 ocen
11 czytelników 0 opinii
1998
Najnowsze opinie o książkach autora
Bracia, obcy czy współobywatele. Debaty chrześcijańskie na temat judaizmu i jego wyznawców w Europie do początków XIX wieku Jan Doktór
9,0
Około dwa lata temu po nią sięgnęłam, a dopiero ostatnio stwierdziłam, że czas przeczytać w całości już.
Nie polecałabym osobom, które w ogóle nie czytują historycznych rzeczy, bo dla mnie przez to była MEGA toporna przy pierwszym kontakcie, dodając tematykę, po prostu była mocno obciążająca. Po jakimśtam kontakcie z tematyką historyczną w książkach, po tych dwóch latach niemal się sunęło po stronach - język jest dość prosty, klarowny, styl naukowy, ale nie jakiś bardzo nie do przetrawienia.
Treściowo jestem trochę niezadowolona z całkowitego braku przedstawień relacji współobywatelskich - że takich zwykłych kontaktów, jakie zależnie od czasów mogły funkcjonować - na takim codziennym, niekoniecznie politycznym czy nawet religijnym gruncie. Tutaj były stanowiska oficjalne, i duchowieństwo, i władze, i jakieś pojedyncze "duże osoby", co mocno wpłynęło na treść, no i nie mam poczucia, że umiem sobie wyobrazić, jak żydzi funkcjonowali społecznie w opisywanym okresie. Te stanowiska, które są przywoływane, są ciekawe, ogólnie cieszy mnie to, że były przywołane różne kwestie, pewnie trochę się można z tego nauczyć, ale właśnie, głównie jednak na takiej płaszczyźnie dużo ogólniejszej? niż życie codzienne. Co w sumie jest trochę na minus.
Książka była chwilami irytująca, bo nastawienie na uchrześcijanianie, w różnych formach i wyjaśnieniach, jest co chwilę, co czyni ją momentami wręcz monotonną. Pod koniec osobiście byłam najbardziej zaskoczona, bo pojawia się wątek, którego chyba nigdzie nie widziałam, i jakoś niespodziewanie to wyszło.
Ogólnie pozycja bardzo ciekawa, chociaż raczej by mi się bardziej podobała, gdyby doszedł aspekt codziennych kontaktów.