Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka analizuje mnóstwo przykładów przeżywania śmierci bliskiej osoby, śmierci nagłych czy takich, które kończą długą chorobę, śmierci dzieci i współmałżonków itd. Nawet jeśli jest prawdą, że w żałobie użalamy się wtedy nad sobą, to ostatecznie mamy do tego prawo. Kiedy już tę konkretną śmierć zaakceptujemy, zgodzimy się z nią, pożegnamy się ze zmarłym, to ciągle jeszcze pozostaje kwestia przeorganizowania całego życia, nauczenia się, jak żyć bez żony, męża, dziecka. Otchłań straty trzeby wypełnić łzami, zanim będzie ją można przepłynąć ku nowym lądom.