Jonathan I. Israel

Znakomite opracowanie poświęcone światu kultury żydowskiej okresu wczesno-nowożytnego (zasadniczo od końca XVI do niemal końca XVIII). Nie jest to książka stricte popularnonaukowa, ale nie jest też suchą monografią naukową. Jest z pewnością erudycyjna i dzięki temu dużo łatwiej przyswaja się zawarty w niej materiał. Nie jest dla każdego. Mnie osobiści dość ciężko było przez nią przejść mimo dość żywego jeżyka narracji, pewnie dlatego, że choć lubię zgłębiać historię żydów to jednak niespecjalnie mnie interesuje ten wycinek czasowy. Ale dla zainteresowanych tematem książka jest nie lada gratką.  Ciekawy jest pierwszy rozdział gdzie autor wprowadza w problematykę żydowską na przełomie wieków XV i XVI (przede wszystkim półwysep iberyjski, imperium osmańskie). Sporo miejsca z oczywistych względów poświęcono relacjom żydowsko-chrześcijańskim, głównie przez pryzmat stanowisk i decyzji politycznych podejmowanych przez rozlicznych władców księstw i królestw. Najwięcej chyba miejsca autor poświęca wojnie trzydziestoletniej i jej wpływowi na wolę i miejsce żydów w zachodniej Europie. W ostatniej części autor omawia powolny upadek (jego zdaniem) wpływu żydów na stosunki gospodarcze i rolę w handlu w tej części Europy.