David Ambrose

Przystępując do lektury spodziewałam się rozrywki w stylu S. Kinga i przez myśl mi nie przeszło, że autor napisał swoją książkę zainspirowany korpuskularno-falową naturą cząstek elementarnych, zasadą nieoznaczoności Heisenberga czy teorią wielu światów będącą jedną z interpretacji fizyki kwantowej. Mile mnie zaskoczyło, iż w ręce wpadła mi wreszcie lektura „fabularna” odwołująca się do zagadnień, którymi trochę się interesuję, gdzie losy głównego bohatera (w bardzo dużym uproszczeniu) obrazują w praktyce, co dzieje się, gdy konsekwencje wyżej wymienionej interpretacji teorii kwantów istnieją wpływając „namacalnie” na życie. Przypadek Ricka alias Richarda z powodzeniem mógłby służyć za przykład sytuacji bez wyjścia. Autorowi udaje się do samego końca utrzymać czytelnika w stanie permanentnego zaskoczenia i wybrnąć z pozornego regresu, w jaki zdaje się wikłać nasz bohater. Osoby znające się na rzeczy pewnie znalazłyby błędy do wytknięcia D. Ambrosowi, choćby fakt, iż trudno oczekiwać aby „obiekt” makroskopowy podlegał prawom mechaniki kwantowej, jednak i w tym przypadku zastosowano trik mający zamaskować powyższą nieścisłość. W „The man...” znalazłam przyzwoitą rozrywkę w nietuzinkowej fabule okraszonej odrobiną refleksji. Ciekawa lektura godna polecenia.