Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybys poznała wszystkie moje tajemnice, uciekłabyś.

Od razu widać, że nie wypiliście rano melisy. A co wam mówiłem?

Skoro coś nas zatrzymuje, jak mamy ruszyć naprzód? Możemy iśc, cofając sig przy tym. Możemy sobie wmówić, ze damy rade, ale póki nie pokonamy strachu, będziemy w tym samym miejscu. Strach będzie nami sterował. Bawił sie naszym życiem. Będziemy jego kukiełkami, które odgrywają coś w rodzaju spektaklu. Nie sięgniemy po marzenia.

Jeśli dopuszczanie go do swojego serca było zakazanym owocem, właśnie sięgałam po jabłko i wygryzałam się w nie, ciesząc się z początkowej słodkości. Tylko niektóre owoce mają to do siebie, że bywają zdrowe i dobre z jednej strony, podczas gdy po drugiej skrywają rozpadającą zgniliznę.

Może po prostu bałam się, że w końcu zapomnę i wymażę go ze swoich myśli niczym burzę, która zastawiała po sobie jedynie spustoszenie i chaos.
Bałam się, ponieważ wciąż chciałam pamiętać. Nawet jeśli wspomnienia przynosiły ze sobą namiastkę bólu.