Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie bać się! - odparła bojowo starsza pani. - Nie bać się realizowania marzeń. Nie bać się podejmowania decyzji. Nie podążać za stadem, tylko iść własną drogą i osiągać zamierzone cele. Tchórze tego nie robią! Siedzą w kącie, narzekają na swój los i obwiniają wszystkich, że im źle!

W życiu można robić wszystko, co się chce! Tylko trzeba chcieć! I trzeba robić! A nie mówić, że się chce i nie robić nic albo czekać, aż zrobi to za nas ktoś inny!

Prawdziwa miłość jest wtedy, gdy ludzie wspierają się w swoich dążeniach. Kiedy jedno drugiego nie ogranicza, nie chce mieć na wyłączność i nie żąda rezygnacji z marzeń w imię miłości.

,,Zdmuchując świeczki na torcie, widząc spadającą gwiazdę,kupując złotą rybkę, zatrudniając specjalistę od feng-shui i za jego radą malując drzwi wejściowe na czerwono,myślimy o jednym: marzeniach. To one nadają życiu sens i dodają kolorów. Bo przecież gdyby nie myśl o lepszym życiu, szczęściu, zdrowiu, miłości, fortunie, czy w ogóle wstawalibyśmy z łóżka na dźwięk budzika? Czy z uporem pukalibyśmy po raz wtóry do tych samych drzwi? A jeśliby znowu zamknięto je nam przed nosem, czy szukalibyśmy okna albo chociaż lufcika? Gdyby nie marzenia, ileż mniej by nas spotkało przygód, doświadczeń i życiowej frajdy. A także łez, rozczarowań i wyrzeczeń. Bo przecież nic nie dzieje się samo i nic nie spada z nieba. No, może czasami...

A jak ktoś sam nie umiał szczęścia sobie zbudować, to zazdrości tym, co umieją. I z tej zazdrości zaraz ich ocenia i osądza. Tacy ludzie godni są współczucia, ale nie tego, by liczyć się z ich opinią.

,,Bo jak nie teraz, to kiedy?! (...) Z życia, Jolciu, trzeba brać pełnymi garściami (...) bo inaczej to człowiek żałuje, że tego nie zrobił, tamtego nie zobaczył, czegoś nie spróbował, gdzieś nie był. I potem go tylko zgorzknienie bierze! (...) Życiu trzeba dać szansę (...) i sobie trzeba dać szansę, a przede wszystkim to... (...)Miłości trzeba dać szansę.