cytaty z książek autora "Jason Hickel"
Tym, co odróżnia kapitalizm od większości innych systemów gospodarczych występujących w dziejach ludzkości, jest to, że jego zasadą organizującą jest imperatyw nieustannej ekspansji, inaczej mówiąc: „wzrostu” – wiecznego wzrostu poziomu wydobycia, produkcji i konsumpcji, czego miarą jest produkt krajowy brutto (PKB). Wzrost jest dla kapitału pierwszorzędną koniecznością. I to nie wzrost nastawiony na jakiś konkretny cel, ale wzrost dla samego wzrostu. Rządzi się on własną, swoiście totalitarną logiką: każda branża, każdy sektor gospodarki, każda gospodarka narodowa musi stale, przez cały czas rosnąć, i nie można określić żadnego punktu docelowego, po którego osiągnięciu wzrost mógłby wyhamować.
Tylko idiota nie wie, że klasy niższe trzeba utrzymywać w ubóstwie, w przeciwnym razie nigdy nie wezmą się do roboty."(...) "Jedynie głód może ich pobudzić i nakłonić do pracy".
Jeśli chodzi o zwierzęta, nie mamy względem nich żadnych powinności (...), są tylko środkami do celu. Celem zaś jest człowiek.
Im dłużej się uczysz, tym dłużej żyjesz.
Społeczeństwa o bardziej nierównym podziale dochodu są przeważnie mniej szczęśliwe. Z wielu powodów. Nierówności wywołują poczucie krzywdy, podkupują zaufanie społeczeństwie, osłabiają jego spójność i poczucie solidarności. Wiąże się także z gorszym stanem zdrowia ludzi, w wyższym poziomem przestępczości i mniejszą mobilnością społeczną. Ludzie żyjący społeczeństwach o dużych nierównościach są na ogół bardziej sfrustrowani, niespokojnie, zalęknieni i niezadowoleni z życia. Częściej cierpią na depresję i popadają w uzależnienia.
Kapitalizm nie może funkcjonować w warunkach dostatku.