Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka w Negrolandzie dotyka zmieniających się na przestrzeni XX wieku relacji białych i czarnych ludzi. Opisuje znane z historii trudy podejmowane przez Murzynów dla pozyskania szacunku społecznego w Ameryce Północnej. Autorka robi to z perspektywy losów swojej rodziny, co pozwala oglądać ten proces z ciekawej, wewnętrznej perspektywy. Autorka bowiem ukazuje, jak bardzo niekonsystentne było (i jest) postępowanie Murzynów. Co może zaskakiwać, w wielu miejscach autorka wywyższa niejako działania swojej rodziny dla zrównania roli społecznej Murzynów na tle działań swoich rasowych pobratyńców. Co ciekawe, emanuje dumą ze swojego pochodzenia ale jednocześnie pokazuje jak silnie Murzyni dążą do naśladowania białych, przez co mieliby być lepsi. Książka jest także swoistym rozprawieniem się autorki ze swoim pochodzeniem. W tej warstwie książka sprawiła mi mniej przyjemności. I ze względu na bardzo osobisty wymiar, ale także z powodu na pewną nierówność pisarską. No ale to tylko moja opinia.