Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem spoglądając komuś głęboko w oczy można poznać jego duszę na wskroś i dowiedzieć się o nim więcej w ciągu godziny niż o innych w ciągu całego życia.

Czasem spoglądając komuś głęboko w oczy można poznać jego duszę na wskroś i dowiedzieć się o nim więcej w ciągu godziny niż o innych w ciągu całego życia.

- Czy jest pani tak szczęśliwa, jak by sobie tego życzyła? - Po tej stronie wieczności nikt nie może być doskonale szczęśliwy.

- Czy jest pani tak szczęśliwa, jak by sobie tego życzyła? - Po tej stronie wieczności nikt nie może być doskonale szczęśliwy.

Zresztą śmiech i łzy to dla mnie jedno i to samo: często płaczę ze szczęścia i uśmiecham się, gdy ogarnia mnie przygnębienie.

Zresztą śmiech i łzy to dla mnie jedno i to samo: często płaczę ze szczęścia i uśmiecham się, gdy ogarnia mnie przygnębienie.

Nasamprzód przyjrzyj się jego wnętrzu i kochaj dopiero wtedy, gdy spodoba ci się to, co tam widzisz.

Nasamprzód przyjrzyj się jego wnętrzu i kochaj dopiero wtedy, gdy spodoba ci się to, co tam widzisz.

- To szaleństwo mnie zabije! - Nie uwolnisz się od niego (…) – to rzeczywistość.

- To szaleństwo mnie zabije! - Nie uwolnisz się od niego (…) – to rzeczywistość.

Rozmowy o niczym znużyły mnie już śmiertelnie. Nie rozumiem jak oni tak mogą (...). Czy to dlatego, że ich zdaniem nie wypada im milczeć? I kiedy brakuje im już tematów do rozmowy, zamiast pozwolić sobie na chwilę refleksji, czują się zmuszeni wypełnić przestrzeń czczymi banałami?

Rozmowy o niczym znużyły mnie już śmiertelnie. Nie rozumiem jak oni tak mogą (...). Czy to dlatego, że ich zdaniem nie wypada im milczeć? I kiedy brakuje im już tematów do rozmowy, zamiast pozwolić sobie na chwilę refleksji, czują się zmuszeni wypełnić przestrzeń czczymi banałami?

Nie mogę żyć sam, bowiem w samotności moja dusza nie daje mi spokoju.

Nie mogę żyć sam, bowiem w samotności moja dusza nie daje mi spokoju.

W ich płytkich duszach nie ma miejsca na wzniosłe myśli, a ich próżne umysły zadowalają się byle jaką błahostką.

W ich płytkich duszach nie ma miejsca na wzniosłe myśli, a ich próżne umysły zadowalają się byle jaką błahostką.

Nadzieja kończy się dopiero wtedy, gdy kończy się życie.

Nadzieja kończy się dopiero wtedy, gdy kończy się życie.