Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

- Dobrze, ale jeśli Pekka Rollins pozabija nas wszystkich, zmuszę ducha Wylana, żeby nauczył mnie grać na flecie, żebym mógł wkurzać twojego ducha. Brekkerowi zadrgały usta. - A ja zatrudnię ducha Matthiasa, żeby skopał twojemu duchowi tyłek. - Mój duch nie będzie się zadawał z twoim duchem - odparł sztywno Matthias, a potem zaczął się zastanawiać, czy morskie powietrze rzuciło mu się na mózg.

- Dobrze, ale jeśli Pekka Rollins pozabija nas wszystkich, zmuszę ducha Wylana, żeby nauczył mnie grać na flecie, żebym mógł wkurzać twojego ducha. Brekkerowi zadrgały usta. - A ja zatrudnię ducha Matthiasa, żeby skopał twojemu duchowi tyłek. - Mój duch nie będzie się zadawał z twoim duchem - odparł sztywno Matthias, a potem zaczął się zastanawiać, czy morskie powietrze rzuciło...

- Nawet tego nie próbuj. - Czego? - Zgadzać się ze mną. To prosta droga do samozagłady.

- Nawet tego nie próbuj. - Czego? - Zgadzać się ze mną. To prosta droga do samozagłady.

-A co lubisz? -Muzykę. Liczby. Równania. Nie są takie jak słowa, nie...nie plączą się tak. -Szkoda, że do dziewczyn nie da się mówić równaniami. Milczenie się przeciągało, aż w końcu Wylan, ze wzrokiem utkwionym w łańcuch, zapytał: -Tylko do dziewczyn? -Nie - odparł Jesper, z trudem powstrzymując się od uśmiechu -Nie tylko do dziewczyn. Naprawdę szkoda, że najprawdopodobniej czeka ich śmierć.

-A co lubisz? -Muzykę. Liczby. Równania. Nie są takie jak słowa, nie...nie plączą się tak. -Szkoda, że do dziewczyn nie da się mówić równaniami. Milczenie się przeciągało, aż w końcu Wylan, ze wzrokiem utkwionym w łańcuch, zapytał: -Tylko do dziewczyn? -Nie - odparł Jesper, z trudem powstrzymując się od uśmiechu -Nie tylko do dziewczyn. Naprawdę szkoda, że najprawdopodobniej cz...

Jeśli człowiek traci nogę lub oko, wie, że stracił nogę lub oko; ale jeśli stracił siebie, nie może tego wiedzieć, ponieważ nie ma kto wiedzieć.

Jeśli człowiek traci nogę lub oko, wie, że stracił nogę lub oko; ale jeśli stracił siebie, nie może tego wiedzieć, ponieważ nie ma kto wiedzieć.