Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oj męczy...

Oj męczy...

Czy ktoś czytał tę książkę ostatnio? Ja jestem po lekturze Dolores Claiborne i natrafiłem w niej na dwa odniesienia do Gry Geralda. Najpierw główna bohaterka widzi oczami wyobraźni małą dziewczynkę podczas zaćmienia, która miała zbyt bliski kontakt ze swoim ojcem, a potem, kilkanaście lat później wyczuwa, że ta dziewczynka jest już dorosła i grozi jej jakieś niebezpieczeństwo. Czy ktoś, kto jest świeżo po lekturze Gry Geralda kojarzy podobne nawiązania, tyle, że w drugą stronę?

Czy ktoś czytał tę książkę ostatnio? Ja jestem po lekturze Dolores Claiborne i natrafiłem w niej na dwa odniesienia do Gry Geralda. Najpierw główna bohaterka widzi oczami wyobraźni małą dziewczynkę podczas zaćmienia, która miała zbyt bliski kontakt ze swoim ojcem, a potem, kilkanaście lat później wyczuwa, że ta dziewczynka jest już dorosła i grozi jej jakieś...

Książka z kategorii "jednodniówek". Wciąga od pierwszej strony i ciężko jest się od niej oderwać. Jeden minus to zbyt szybkie zakończenie a dla niektórych może nawet trochę tendencyjne.

Książka z kategorii "jednodniówek". Wciąga od pierwszej strony i ciężko jest się od niej oderwać. Jeden minus to zbyt szybkie zakończenie a dla niektórych może nawet trochę tendencyjne.

Książka jest tak znakomita, że aż zabrakło inwencji na zakończenie, a szkoda bo mógłby to być prawdziwy literacki bestseller a nie tylko sukces komercyjny. Zgadzam się również z Bigosowa, sam też "rzucałem" książkę w kąt i skakało mi ciśnienie gdy mieszkańcy Chester's Mill dawali się manipulować sztuczkom Jim'a Rennie (ach).

Książka jest tak znakomita, że aż zabrakło inwencji na zakończenie, a szkoda bo mógłby to być prawdziwy literacki bestseller a nie tylko sukces komercyjny. Zgadzam się również z Bigosowa, sam też "rzucałem" książkę w kąt i skakało mi ciśnienie gdy mieszkańcy Chester's Mill dawali się manipulować sztuczkom Jim'a Rennie (ach).