Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.

...życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.

O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbujcie zdefiniować kształt gruszki.

O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbujcie zdefiniować kształt gruszki.

Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest uleganie jej.

Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest uleganie jej.

Jeśli kto­kol­wiek ro­zu­mie sa­mot­ność, to wła­śnie księ­życ.

Jeśli kto­kol­wiek ro­zu­mie sa­mot­ność, to wła­śnie księ­życ.

Lu­dzie szep­ta­li, że to pół­wil­czy­ca albo bra­ku­ją­ce ogni­wo mię­dzy małpą a czło­wie­kiem. Że jej oczy żarzą się nocą. Tym­cza­sem w rze­czy­wi­sto­ści była tylko po­rzu­co­nym dziec­kiem, małą dziew­czyn­ką wal­czą­cą o prze­trwa­nie na ba­gnach, głod­ną i zzięb­nię­tą. I nie po­mo­gli­śmy jej. Nikt oprócz je­dy­ne­go przy­ja­cie­la, Skocz­ka, żaden ko­ściół, żadna or­ga­ni­za­cja do­bro­czyn­na nie prze­ka­zy­wa­ły jej je­dze­nia ani ubrań. Na­zna­czy­li­śmy ją i od­rzu­ci­li­śmy, bo uzna­li­śmy, że jest inna. Tylko, dro­dzy pań­stwo, czy wy­klu­czy­li­śmy ją, bo była inna, czy też stała się inna, bo ją wy­klu­czy­li­śmy?

Lu­dzie szep­ta­li, że to pół­wil­czy­ca albo bra­ku­ją­ce ogni­wo mię­dzy małpą a czło­wie­kiem. Że jej oczy żarzą się nocą. Tym­cza­sem w rze­czy­wi­sto­ści była tylko po­rzu­co­nym dziec­kiem, małą dziew­czyn­ką wal­czą­cą o prze­trwa­nie na ba­gnach, głod­ną i zzięb­nię­tą. I nie po­mo­gli­śmy jej. Nikt oprócz je­dy­ne­go przy­ja­cie­la, Skocz­ka, żaden ko­ściół, żadna or­g...

Na­zy­wa­li­śmy ją Dziew­czy­ną z Ba­gien, a teraz in­sty­tu­ty na­uko­we widzą w niej Znaw­czy­nię Ba­gien. Wie­rzę, że nie dacie wiary plot­kom i nie­stwo­rzo­nym opo­wie­ściom. I wie­rzę, że po­dej­mie­cie de­cy­zję, bio­rąc pod uwagę fakty, z któ­ry­mi się tu za­po­zna­li­ście, a nie krzyw­dzą­ce po­gło­ski, któ­rych słu­cha­li­ście la­ta­mi. Już czas, żeby wresz­cie spra­wie­dli­wie po­trak­to­wać Dziew­czy­nę z Ba­gien.

Na­zy­wa­li­śmy ją Dziew­czy­ną z Ba­gien, a teraz in­sty­tu­ty na­uko­we widzą w niej Znaw­czy­nię Ba­gien. Wie­rzę, że nie dacie wiary plot­kom i nie­stwo­rzo­nym opo­wie­ściom. I wie­rzę, że po­dej­mie­cie de­cy­zję, bio­rąc pod uwagę fakty, z któ­ry­mi się tu za­po­zna­li­ście, a nie krzyw­dzą­ce po­gło­ski, któ­rych słu­cha­li­ście la­ta­mi. Już czas, żeby wresz­cie spra­w...